mitsa ng world

nakapanghihilakbot ang kaganapan sa pakistan. tinirang parang aso lang ang lider ng oposisyong si benazir bhutto. walang kapararakang pinasabog rin ng hitman ang sarili at ni ha , ni ho, basta't sinabing nagtagumpay muli ang terorismo. buong panlulumong maiisip natin na papalapit na ngang matutumbok ng mga halimaw ang mitsa ng mundo. isa-isa nilang nilalagas ang mga mortal na nagbibigay inspirasyon upang mabuhay ng matiwasay ang sari-saring lahi sa daigdig nating kinalakhan... unti-unti rin nilang minamanhid ang ating sensitibidad upang pikitmatang matatanggap ang ano mang kaganapang kanilang ilulunsad.

ang tanong: saan nga bang bahagi ng sangkatauhan nagsimulang magsiklab ang poot na ito? anong katanungan pa ang maari nating igawad sa katarantaduhang ito? wala na ba tayong karapatang mangarap ng tahimik at maunlad na buhay? ano ang nauna ang manok ng itlog o itlog ng manok?

hindi nga yata sapat na magkaroon lang ng magandang intensyon sa buhay kundi ang masama rin. sakbibi nating lahat ang responsibilidad na pairalin ang matinong pamamaraan ng pamumuhay ngunit dapat rin nating alalahaning nariyan lang sa tabi-tabi ang mga malignong ang tanging handog ay kapahamakan!

katiting na hiatus

sa bilis ng mga pangyayari, 'di ko bastang mamalayang lumipas na pala ang mga araw ng pagdiriwang. basta't para akong na-lost sa aking self at nagliwaliw sa kung saang boogie wonderland. naging laman ako ng mga grocery, supermarket, department store, palengke at talipapa. wala na halos akong pahinga , halos di na rin nakapagbunot ng kilay, balbas at burnik. sa daming paroo't parito'y wala na akong sense of time... o timing man lang na labasan pa. umikot ang buong mundo sa paligid ng aking utong na namamanhid. di ko na halos makilala ang sarili nitong nakaraang bisperas kung kailan nagdiminishing return na ang utility ko. biglang tumahimik at napatihaya ako at kinapkap ang buong katawan kung may nawawalang bahagi nito. buo pa rin naman. pero bitak-bitak na ang talampakan ko... hwag nang idagdag pang hanggang ngayon di ko matandaan kung saan ko nailapag ang shutanginetch na selpon!

sino ang pumaslang kay ernest santiago?

nabulahaw ang pagdating ng pasko nang biglang bumulaga ang balitang pinaslang ang isang haligi sa larangan ng sining sa 'pinas na si ernest santiago. naganap ito sa kanyang tahanan mismo sa pagsanjan , laguna kung saan ay halos isa't kalahating dekada na siyang naninirahan. kilala bilang punong pasimuno sa mundo ng istilo't kasosyalan dahil sa kanyang mga kakaibang obra, siya rin ang ang 'santiago de manila' na nagtaguyod sa coco banana , ang tambayan noong panahong 70 ng mga magaganda at mababangong tiga-maynila at karatig. isa siyang huwaran ng taong nagsumikap at umahon sa kahirapang kanyang kinamulatan ; inukit niya ang sariling mundo sa kanyang imahe upang magsilbing inspirasyon ng mga ka-tribu. bagama't saglit ko siyang nakatalamitam noong bago pa lamang siya sa pagsanjan, nakitaan ko siya ng maaliwalas na pag-iisip at pagpapahalaga sa kapwa na bihira sa mga taong meron ang estado niya.

at ngayong pasko'y wala na nga si tito ernest na madadaanan kong nakatayo sa harap ng kanyang restoran at nagyoyosi o di kaya'y mamamataang may kung anong kinakalikot sa kanyang magarang hardin... wala na rin ang malutong niyang halakhak sa paligid ng kanyang mga alaala.

sino ang pumaslang sa kanya? sinong walang pusong hayaang kitilin ang buhay ng isang katulad niyang di matawaran ang naaabot na imahinasyong palamutian ang hungkag na mga sulok at palaguin ang bawa't sibol ng isip upang paliguan ang mata ng matimyas na tanawing kalugod-lugod? sinong walang kaluluwang magkusang tanggalan ng buhay ang isang matalinhagang nilalang ng ating panahon?

malamang sa hindi, katulad ng mga kauring krimen na nangyari kina versace, vergel cosico ng san pablo, 'jema' ng junction los baños , 'mario' ng camella homes, minglanilla, cebu, at marami pang iba : ipagdadasal na lamang natin ng taimtim ang kanilang mga kaluluwa.

"kasadya niining takna-a..."

tuwing kakatok ang pagbabadya ng pasko sa'king kamalayan, hindi ko maiwasang manlumong mayroon akong matatawag na mga masasayang alaala ng panahong ito. hatid ng halumigmig ang muling pagkiliti ng mga pangyayaring naganap marami man o konting taong nakaraan. kasabay ng mga impit na halakhak at hagikgik ang pagdaloy ng maiinit na luhang nagpapahiwatig na wala tayong kapangyarihang maaring maghahatid sa atin pabalik sa kuntil-butil na mga eksena iyon. 'kasadya niining takna-a ...' ang top christmas hit sa kabisayaan at mindanao ang siyang humahalina sa mga matatamis na araw ng aking kabataan sa bukidnon... kung saan ang hungkag na kahulugan ng pasko ay maagang nakintal sa aking puso.

geriatophile?

lagi ko nang itinatanong sa aking sarili kung ano ang synonym ng pedophile , walang eksaktong salita akong nahihita sa aking mga hinuha. pag nagtatanong naman ako, lagi na lang na kabalbalan ang nakakamit kong sagot. kesyo 'guranggophile', o 'lolangophile' o ang mas nakakakumbinsing 'geriatophile' (actually ikyems lang itoh, from geria meaning 'gurs'). puede na rin. pero talaga ba namang may naadik sa mga nag-aamoy lumot at lupang laman? 'yong walang halong motibo tulad ng anda o pabor. 'yong mga nilalang na nasa kanilang kasibulan ngunit kapag nakakita ng mas super azzin mega shunda sa kanila , eh, nangangatal na?

ang sagot ni A (isang gay elementary school teacher somewhere in laguna), ay isang naghuhumindig at nagtitiling OO! marami na rawng beses na napatunayan niya ito. sobrang dekada na rin kasi siyang nagtuturo at halos hindi na mabilang ang mga pangyayaring ang mga kabataan mismo ang lumalandi sa kanya. at hindi fantasyatorres yan mga ineng. trulalaaunor na hev talagang mga bagets na halos ipasubo ang kanotrilyahan nilang ang iba ay wiz pa jolina magdangal . nangyayari raw ito after classes. ang siste, syempre pa-write-write pa ang lola ng lesson plan bago umuwi. aba, bigla na lang raw na may jumujusok na estuy na 'maglalaro' sa harap niya. syempre hindi toy gun ang nilalandi kundi ang ari. may mga padialog pa rawng, "sige na , sir... tikman mo si nonoy ko...", o di kaya "luhuran mo ako, sir! please!". sa daming ganitong pangyayari sa buhay-maestra ng kawawang si A... masasabi niyang anim na beses lamang siya nabahiran ng kalaswaang one-on-one sa mga batang ito. syempre, hindi mo rin alam na baka pambablackmail yong iba, o di kaya naman 'set-up'... pero kalimitan talagang nararamdaman niyang pagnanasa talaga.

kung may ganitong mga penomena (ano raw?), at napoprotektahan ang mga kabataang naabuso along the way, may proteksyon ba ang mga katandaang napapariwara sa kamay ng mga kabataan???

aburida

naku naman. parang gusto kong sumabog. hilong-hilo sa mga pangyayari, hindi ng buhay ko kundi sa lokal na shobis . patung-patong na intriga, kumakawing-kawing na kontrobersya , sala-salabat na usap-usapang walang patutunghan! wala lang. gusto ko lang talagang maapektuhan hanggang sa mailuwal ko ito ngayon dito. sa aminin man o hindi ng industriya, isang malaking kawalan sa mundo ng pagkukunwari si tita luds (maki-tita raw ba?), aka inday badiday aka lourdes jimenez-carvajal aka reyna ng intriga. kakawindang kasi istayl niya. istayl nga kaya o fez niya? gay icon siya ng mga chakang juding. legendary rin ang boses niyang parang dumadaan sa sand&gravel quarry. kakatakot rin ang mga mata niya, huh? pagnanlisik, hello? flyolayola na ang byuti mo. siya ang pasimuno ng malalang pangingialam ng mga movie reporter sa pribadong buhay ng mga artista. siya rin halos ang nanay ng mga talkshow. maraming na-adik sa eye-to-eye, see-thru at iba pang shows na siya ang host o producer. marami rin siyang disipulong ikinalat sa ere, isa nga riyan ay ang payat pa at mukhang uhuging si cristy fermin. kaya heto ngayon, pilit na 'maging' siya ang anak niyang si dolly ann...

mas nakaka-aburida naman itong si dolly ann. palibhasa'y may pinanggagalingan pilit na tinatalbugan ang nasirang ina. pero kahit na halos magkamukha at magkaboses silang mag-ina; hapit pa rin ang dating ni dolly ann. seguro mas maganda kung tumulay siya sa ibang larangan kung saan ay kikilalanin siya bilang indibiduwal at hindi singaw ng isang nakaraan lamang. eh, ano naman ang koneksyon ni tita luds at ate dolly ann sa pagka-aburida ko? wiz lang. chika lang. basta ba huwag sanang basta magsampa ng kaso ang mga juklang diumano'y nakitang nagbubulungan sa isang otel... basta ba umamin agad ang tonggrilyang telenovela princess kuno na nagpalaypo siya at pinagdadamutan ng anda ang ina... basta ba huwag nang sariwain pang nympho pala ang ageing-actress ... basta ba hayaan nang magka-award nang magka-award ang isa pang ageing tongrilya actress na bano namang umarte... basta ba isipin na lang na 89% pala ng mga male actors ay bading o dili kaya nahagip na ng bading... basta ba adik pa rin sa bato ang exiled star... basta ba tanggapin na lang na ang lahat ng ito ay lilipas din. maaburida pa rin aketch!

bad day?

bulsa sa balat

maiiwasan kaya nating hwag makatagpo ng taong may bulsa sa balat? weird kasing pakinggan. paano naman kaya magkakabulsa ang balat? pero totoo. mayroon talagang mga taong biniyayaan ng ganitong katangian. sila 'yong mga taong masinop sa pamamalakad ng kanilang kadatungan. hindi mo sila basta mahihiritan, kahit sa anong kadahilanan. kahit buhay , malamang itataya nila huwag lang basta malagasan ng ilang pirasong anda. sa mga juding ang tawag sa kanila ay si manay koring. superkoring naman kung bagyo ang dating ng pagkakuripot!

avah may advantages din naman ang ganitong kalakaran , sa madalas sa hindi ay maasahan sila sa panahong talagang may matinding pangangailangan. tulad ng pagkakasakit ng kamag-anak o kamag-anak ng mga pamangkin nilang hilaw. kahit nga medyo bihira ito sa mga joklish, mayroon ka pa ring matitisurang isa sa bawat 20ng bakla. o, diva , k na rin 'yon. sila 'yong laging may pinaglalaanan. sila 'yong paglabas ng bagong tipong cellfone, hev agad sila. lahat ng kabling-blingan meron sila. sila rin yong unang nagkaroon ng flatscreen sa barkadahan. hev din sila opkors ng sasakyan : carungga, nyotor o kahit pedicab (na pinapasada ng ama ng papa). masarap din silang kausap kapag pangangalaga ng kadatungan, kaandahan at kaperahan ang topic... malalalim ang perceptions nila ukol dito...

syempre may downside rin ang mga shutangenetch; sila rin ay yong F-L ... azzin freeloaders. puede rin silang maging social climbers kasi naman, chumichika sila sa mga richildang fwends sa mga sosyalang pakarangkatu! malimit din silang nanunumbat kapag medyo hindi sila nasiyahan sa'yo o di kaya nahihirapang i-manipulate ang values mo... mahirap silang kausapin kapag hindi pa nila nababalanse sa utak nila ang kinalalagyan ng lahat ng kanilang ari-arian kesehoda pang nagpapapansin na naman si sonny. ganun.

paalam, carlota

hindi ko maubos-isip kung bakit kailangan mong lumisan. lumisan sa mundong kinasanayan sa mahaba't kalahating panahon. wala rin akong matantiyang dahilan upang kausapin ka't makipagpaliwanagan. sapat nang sa turo-turo ni mira ako hahagilap ng balita tungkol sa iyo. sapat na ring sanayin ko ang bagong tawag sa'yo : caloy.

oo , mga kapanalig sa pederasyong lumuluhod nang walang belong lace ; nagpapaalam na si carlota. si carlotang hitad na malandi pa sa asong ulol. si carlotang kapag naglalakad sa kalye ay may hawak-hawak na lipistik. siya rin yong bakla sa baryo alaws na minsan nang nagtulak ng droga , najulie ann fortich, na-miss colombia at lumaya rin sa awa ng diyos.

ewan lang kung ano nga raw ang sumibol sa kulot niyang floor-lenght hair at nang kanya itong pagupitan ay diretso na ang salita niya, azzin wa na ang lambing sa dulo. natagpuan rin ang mga miniskirt at spaghetti blouses niya sa sagingan sa may likod bahay nila (na dinampot naman ni 'flowers', ang gursiwanggang joklish na shupitjuhay nila).

wala na rin siya sa pinagtatrabahuhang jorlor... tumawid kalye na siya sa barberya ni mang omeng. lagi na rin daw siyang nakapolo at slacks. kung noon ay mahahagip mo siya agad sa gitna ng karagatang-tao sa palengke dahil sa kanyang nanlilisik na kulay ng buhok, ngayon ay mistulang karayom na siya rito at marami nang kamukha.

sa huling siyete ni mira (na palipat-lipat ang nunal sa pisngi), mag-aasawa na raw si carlot... este, caloy. may nililigawan na rawng dispatsadora sa isang department store. at take note, ang bati na raw niya sa mga dating kagaslawang mga jokla ay : 'mga parekoy!'

seguro nga mas bagay sa kanya ang 'normal' na buhay. sana nga ay maging hulmahan ang kanyang pinagdadaanan ng mga nagbabalak tumikwas ang beywang, sana'y dumami pa ang magbabalik-loob sa kanilang tunay na kasarian ; para naman masasarili na namin ang mga papa!
at sana 'wag namang ma-im sa akin si mrsJ, na itinag ko siya rito!

lessons

just this morning i was awakened by the tinkering ng aking fone. akala ko morning greetings from my labidabs. wiz pala, the text message from a friend from way back when (supershugal?) sent me some LESSONS LEARNED kuno mula sa PAMBANSANG ASSHOLE:

1. pwede pala maglakad frm makati city hall to manila pen. oo naman , ada, noh? noong bagets pa kami, mula haus ng tita ko sa may valdez, sa may jp rizal, nilalakad namin yang magpipinsan papuntang rizal theater (sa may parteng oakwood na ngayon) para lang manood ng haliwud pilms.

2. kasya pala tangke sa hotel. pati bus at limang dosenang kotse... na-try na yan sa uganda.

3. pagnaposasan pala media, nakakalimutan ang nag-aaklas, sila na muna pinag-uusapan. syempre kauri nila yon, at lalo na sa abs-cbn na nagpumilit na sumiksik kay trillanes para lang ma-scoop samantalang pinagsabihan na silang layasan na ang eksena at nakakaabala sila sa pulis actions.

4. di pala kagandahan si pinky webb pag walang make up. hahaha. pati rin si korina sanchez nang unang sumalang walang make-up at kamukha pala siya ni mahal! actually, habang tumatagal ang coverage paganda nang paganda si koring.

5. kulot pala si ces drilon pag di nagblower. hahaha, uli. actually mukha rin siyang zombie dun sa coverage.

these 1st five from ada.
tapos finorward ko sa mga fwnds ko... may humabol for the 6th slot, reply naman ni billy r.:

6. hwag kang tatabi sa sundalong naka-wig pag nasa presscon. sasabihing papa ka ni ernie maceda. actually, di ko ma-gets... masama bang maging papa ni ernie maceda? ngeeeh?

pen fiasco

hindi man lang ako nakabog sa biglang pagflash report na nag-walkout diumano sa kanyang hearing sa mtc si trillanes. hindi na rin bago ang istilo niya ng pang-aasar sa gobyerno at sa pamayanang pinoy. sadyang asiwa na siya sa kanyang sarili dahil hindi niya matumbok ang dugo at laman ng kanyang ipinaglalabang ewan. sa totoo lang, mukhang pinangangatawanan na lang niya ang sarili bilang ang bagong PAMBANSANG ASSHOLE. nariyan na tayo't noong una'y mukhang masustansya naman ang mga dahilan niya upang maghimagsik kahit na nga sa pamamaraang subersibo. nariyan na rin at labis tayong nabighani sa kanyang angking kakisigan at pagpantasyahang dakikay siya.

palibhasa'y beterana na ang aking mga teynga sa ganitong mga kaganapan mula pa noong 1989, wala akong matandaang may nagtagumpay. mukhang katangahan nga lang ang umiiral sa paglalakas-loob ng mga tiwaling militar na pabagsakin ang pamunuan. sadyang malabnaw ang mga katuwirang kanilang inihahain para mahigop ng lubusan ng masang umaalialigid. hindi sapat ang diumano'y makabayan nilang adhikaing i-ahon sa sigalot kung saan ay nakalublob raw ang sambayanan. alam kaya ni antonio na hindi maaring pagsabayin ang pangangahoy at pagsisiga? grabeng abala ang inilunsad niya at ng kanyang mga kakupal sa manila pen. biruin mo at sosyal pa ang piniling pagkakutaan? sa loob-loob ko, mas magkakaroon sana ng kulay ang kanyang pag-aalburuto kung sa isang entresuelo o mega-depressed na iskwateran siya tumungo at nagdeklarada ng kalayaan mula sa pamumuno ni GMA. malamang doon, mahihirapan ang mga govt forces na lusubin siya at napakaraming tao run. seguraduhin lang niyang palalafangin niya ang lahat dahil kung hindi sila mismo ang tsutsugi sa kanya dahil sa inis.

walang lasa pala si trillanes. bland kumbaga. nailipat na pala ng kanyang ngitngit ang kanyang puwet sa kanyang mukha. pamatid-gutom lamang sa media sa kanyang itinanghal. lalo niyang pinalalayo ang masa sa paminggalan. sabi nga sa text message ng isang kaibigang bikolano: 'tarami tabi yang si trillanes na magparapondo na sa kapatalan niya con dai, pitikon ko an bunaybunay niya!'

weder u do or weder u dont

halos humilagpos sa aking seksing katawan ang ilan pang natitirang katinuan kahapon ng umaga sa nakababahalang bulletin na inilabas ng PAGASA. ayon raw sa kanilang weather monitoring churva, rektang matutumbok ang kabikolan at tutuloy ito pakanluran which of course makes my location exactly on its path! hinila kong pilit ang aking ulirat upang kapagdaka'y matanggap ang kapalarang maaring dumatal sa aking kinalalagyan. syempre, sariwa pa ang nakaririmarim na dinulot ni milenyo last year, ika-28 ng setyembre to be exact. una kong tinantiya ay lafang. syempre, fly agad sa south supermarket para mas lam-yur ang mga de-lata (na ganun rin pala ang presyo, syet) at mga kakailanganing baterya, kandila at kendi. sunod naman ay ang pag-iimbak ng dram-dram na tubig panligo at galon-galong pandrinkayola. syempre pa rin, halos itahi ko na sa aking teynga ang AM radio na ora-orada'y may advisory ukol sa kalagayan ng panahon.

pero higit sa lahat ay ipinagdasal ko na sana'y lumihis ang sungit ni 'mina' doon sa kung saan ay halos wala itong mapipinsala. buong taimtim kong inihinga sa kaibigang santo ang aking dalamhating mararamdaman sakaling dumaan sa aking realm ang jugyo! halos napaluha ako sa kasasambit ng "spare this beautiful land... spare us from all fears... spare us... oh Lord!". kaipala'y guminhawa naman ang aking pakiramdam at nagpasyang let's get it on, kung talagang kailangang magsungit ang panahon, hayaan na nga.

tapos, itong maldita kong lolah, biglang may pinakita sa aking satellite feed mula sa isang international weather monitoring system na tuwirang kakaiba sa kung ano meron ang PAGASA! aba, pahilaga ang direksyon nito at walang pagbabago mula nang ma-ispatan ito! medyo nakahinga uli ako, pero paano kung tama naman ang sa PAGASA? well, tuloy pa rin ang dasal ko hanggang malaman-laman ko kaninang umagang LUMIHIS nga raw si 'mina'. tulala ako. di makapaniwala. biro mo, buong maghapon akong na-tense dahil sa maling weather read ng ahensya? paki-explain naman FRISCO NILO, bakit ganun?

corned beef sinigang

halos ayaw mo nang bilangin ang mga maulang araw at gabi. animo'y reflex na rin ang bigla mong paghalukipkip habang biglang bubuga ng halumigmig mula sa kung saan. ayaw mo na ring matulog mag-isa ; kailangan ng kayakap ang lamigin mong katawang lupa. kapag ganito ang panahon, tiyak na maghahanap ang iyong ngalangala ng pampakalma...

kaya para maiba sinubukan ang malaon ko nang nais matikman. ang CORNED BEEF SINIGANG...

2 lata ng purefoods chunky corned beef o isang mamahaling PALM CORNED BEEF
1 mahaba at matabang labanos
2 bungkos na kangkong , isama rin ang ilang 'stalks'
4 siling haba
panggisa chenes
paminta durog or otherwise, kevs
konting mantika
tantiyahang dami ng LASAP sinigang mix

paanix? may-i-gisa mo lang ang sibuyas, bawang at kamatis in that order. mas maganda kung bongga ang cookware mo, never aluminum. then pag medyo kulontoy na sila, throw in mo ang manipis at pabilog na hiniwang labanos at sili haba. sing ka muna ng 'kering-keri', taz put mo ang corned beef. cover mo muna, as in 'pagpawisin'. makaraan ang ilang glory be, put mo na ng katamtamang tubig/sabaw at join na ang kangkong. pakuluin habang nagbebending ng 50X, taz put mo na rin ang pampaasim. alalahaning maalat na corned beef kaya alalay lang sa pampalasa , if ever.

ihain na nakangiti. kung taksil pa rin ang palalafanging papaysung , titigang alternately ang 'cornedbeef' at siya. makukuha naman seguro niyang corned beef ang kahihinatnan niya kung di siya umayos. eching.

pancit buko

walang hihigit pang kacheapan sa joklish na nanunumbat sa kanyang jowemarquez. sadyang showcase theater ito ng tunay na fiber nya as a person. davah? kaya dapat habang mainit pa ang lambingan period ng affair, hayaan na sanang magpakasibil sa pakikitungo. sa unang lugar (azzin in the first place) , pagmamahal at anda lang investment mo therefore dapat unconditional ang lahat. never expect anything, davah? nakakaawa yang mga jugets pang joks na kapag natuklasan nilang may kadede pala sila sa notrilya ng chur nila ay biglang lulutang ang pagka-bipolar nila! yuck to the max. nakakashorthair 'yon, 'neng!

ang bongga na lang na dapat i-do ay palaflusin ang jinajupaks na taksil ng metaphoric dish... kung nabuko nyong trulilimontivirdi nga na hev sya ng isa pang joks o jilat , hainan bigla ng ...

PANCIT BUKO

2 tasang ginayat na buko
1 tasang lutong baboy, hiwain pakwadrado
1/2 tasang lutong hipon, hiwain pakwadrado
1/2 tasang chorizo china, hiwain pakwadrado
3 butil, pinitpit na bawang
1/2 tasang mantika
1/2 tasang prinitong tofu, hiwain pakwadrado
1/2 tasang ginayat na repolyo
1/2 tasang sayote, hiwain nang pahaba
1/2 tasang sitsaro
patis, panimpla
pamintang durog
1 nilagang itlog, hiwain nang pahaba
1 kutsarang sibuyas na mura, tadtarin
1 kutsarang kinchay, tadtarin
kalamansi

igisa sa langis ang bawang hanggang maging brown.

igisa ang sibuyas, baboy, hipon, chorizo, tofu, repolyo, sayote, at sitsaro. lagyan ng paminta, pampalasa. ilagay ang ginayat na buko saka timplahan ng patis.

kapag luto na, ihain sa bandehado. adornohan ng sibuyas na kichay at itlog.

ihain nang mainit, samahan ng kalamansi.


at habang superlaps ang shinumainch na juyop, supertalakathon ka naman ng mga kwentong infidel... ewan lang kung sadyang makapal siya but definitely, mag-esep-esep ka na 'day... hwag mong asahang ikaw na ang pinamasarap ng joklish sa balat ng durian! charuzzzzzz!

okatokat! okatokat!

sadyang mapanlinlang ang mga pagkakataon pag minsan. lalo na't shushungashunga ka at maagang dinapuan ni al's hammer [(fun) intended]. mayroon talagang mga araw na para bagang di mo mahipo ang katuturan nito. merong bigla na lang na manyayari sa'yo at sa mundo mong kinasisidlan. bueno, to cut the short story, may i ask ka lang kung aneks ang iyong FEARS! kasi pag na-identify mo, flyolayola ang lahat ng masalimuot mong karanasan saka-sakali.

ilan sa mga kinatatakutang mangyari ng isang veheklish:

1. tumandang purita malolos andoy.
2. makalafang ng notang isang langaw na lang ang dadapo't mabubulok na.
3. i-lulucilalalu sa loob ng sariling hauschiwa.
4. machismak na hev ng aidanquinn.
5. majobostra ng isang umbawawits ang lahat ng andacarmona circle.
6. machugigalu ng ganun-ganun na lang sa iklik.

marahil ay marami pang FEARs ... but then, kakaFEAR nang i-write pa.

chung.

apple of my eye

superwindang naman ako nang minsang natisod sa friendster account ng long-lost-but-not-forgotten friend kong si rory . kakaiba at mashadowng pa-cute ang comment ng isang nagngangalang 'jen' for him. but anyways, its for all of your entertainment and delectation! here goes:

'you are the apple of my eye...

mango of my pie,

palaman of my tinapay

keso of my monay,

teeth of my suklay

fingers on my kamay,

blood in my atay

bubbles of my laway

sala of my bahay,

seeds of my palay,

clothes in my ukay-ukay,

calcium in my kalansay,

calamansi on my siomai

inay of my tatay,

knots on my tie,

toyo on my kuchay,

vitamins in my gulay

airplane of my cathay,

stars of my sky

hammer of my panday,

sands of my boracay,

sultan of my brunei,

highlands of my tagaytay,

mole on my ate guy,

baba of my ai-ai,

voice of my inday garutay

spinach of my popeye,

sizzle when i fry,

wind when i paypay,

tungkod when i'm pilay

feeling when i'm high

shoulder when i cry

wings when i fly,

prize when i vie,

cure to my aray

answer to my why,

foundation to my tulay,

truth behind the lie,

life after i die

in

short

you

are the

center

of

my

buhay!'

kainan sa dilim

biglang naalala ko tuloy si mader isang gabi noong habang ako'y lumalaps ay nagbrown-out sa aming village. local disruption lang naman, at walang relasyon sa pag-aalburuto ng palakang kapapardon pa lang habang ipinagdadamot ang kanyang mga naharbatchi. at dahil nasa kainitan ng paglantak ng crispy pata at dinuguan, kinevs ko na. eat pa rin, kese. kahit halos di maaninag ang nakahain, pagkuwa'y kinapa ko na lang at nagkamay. sa di ko maunawaang dahilan, lalo kong nalasap ang linamnam ng lafanggi. pumapalatak sa lutong ang balat ng pata... lalong matingkad ang asim sa dugo at sa laman. doon ko natantong mayroon palang malalim na katuwiran si mader kung bakit siya lumalamon sa dilim... kahit hindi siya naputulan ng meralco.

hindi siya ang bayolohikal kong ina. siya ang ina-inahan kong bakla. siya si mader. hindi ko na babanggitin pa ang namesung niya dahil minsan ay pumasada rin siya sa syobis. matagal kaming nagsalo sa kanyang lungga sa may kubaw at maraming karanasang pinaghatihatian. kaya lang ngayon ko lang talaga natanto ang idiyosinkrasiyang aking napansin sa kanya noon, bagamat pinalampas di na hinalukay pa. malimit niyang kainin sa dilim ay ang paborito niyang kalderetang itik. akala ko talaga, pinagdadamutan niya ako noon; sey ko naman sa sarili ko eh hindi naman ako lumalaps ng itik. marahil ay ninanamnam niya ang mga alaala ng kanyang kabataan sa pateros sa pamamagitan ng lasa nito. malamang susubukan ko rin mamayang lantakan ang isang paketeng fig newtons sa dilim, baka sakaling umagos na parang ilog ang ilang mga eksena ng aking kabataan sa isang tagong bayan sa bukidnon...

bonnevie, dina

katuwang magbaliktanaw paminsan-minsan lalo na't mga mababangong alaala ang lumalantad at sukat ng di na sinisipulan. mga araw ng kabataan at kawalan ng muwang habang binubuo ang mga pangarap at kinabukasan. mga takdang panahon na nakatatak sa isipan upang hagurin pagdating ng oras ng katandaan... isa rito ay ang 1985, ang taong nakilala ko si DINA BONNEVIE.

'twali noong 1975 nang saglit akong nag late night dj sa radyo sa legazpi city ay may regular caller at nagrerequest na dina bonnevie of washington drive (capt. f. aquende drive na ngayon). sey ng sisteret, ka-batch raw niya ito sa st. agnes academy. ah, ok. taz, noong nasa manila na ako, ilang buwan bago nag-PP sa edsa, sinubukan ako ni direk boots plata na umakting-akting sa preprog (TVBoxOffice "Bubbles&Jeremy") ng EATBULAGA! na nasa channel 9 pa noon; join at tsika na rin ako. si michael de mesa ang bidang men at naka-2 day taping na kami , wa pa rin leading babae. dapat raw si ness kaya lang kakashupostra pa lang ng sitcom nila ni michael. taz, biglang nagkagulo sa TAPE studio sa 3rd day sked nang may nagwawala sa gate. hello? si dina bonnevie pala 'yon? hindi na malinaw kung bakit niya pinagmumura ang mga guard sa gate kasi ang tagal na rin kasi n'un. basta't kibit-shoulder lang silang lahat DAHIL , maghihiwalay na pala sila ni bossing that time. 'aburida' as in ang first imprey ko sa kanya. nakasimangot lagi at kahit inaaliw siya ni direk, saglit siyang hahalakhak sa mga jokes at kagyat ring babalik sa kanyang madilim na sulok. kesyo juklang jorlorista ang role ko, kesyo bestfriend ko kuning ang lolah, dinededma niya ako. 'twali, nakakashokot tumabi sa kanya, parang any monument bugahan ka ng asopre!

habang tumatagal, naging close kami. charuz. close daw o. yeah, true. naging close kami as in nagtatawagan at narealize ko na isa siyang matino at may breeding na tao. pumapasyal nga ako sa iiwanan na nilang haus noon sa teacher's village at nabentahan ko siya ng ROYAL QUEEN na wok which up to now usage pa rin ng ate! o , laban ka?

tapos nag PP nga sa edsa. pebrero 'yon. eh ang showing namin ay marso. natuloy ang showing pero napurnada ang showbiz career ko... yon ang panahong ayoko nang isipin... yong lumayas si apo M at pumalit si cory... ayaw ko ng erang iyon. basta, masaya na rin akong nakilala ko si dina at hanggang ngayon ay wiz pa niya forget ang byuti ko. labs kita , geraldine!

dehins trillo sa 'IMBESTIGADOR'

huwebes ko ata nasumpungan ang stinger ng 'imbestigador' ni mike enriquez sa siete na tinatakam ako manood sa sabado nitong palabas upang malaliman kong makilala ang isang taong nagsasabing siya raw ang kambal na kapatid ng matinee idol na si dennis trillo. base sa clips na pinasilip (na medyo malabo dahil spycam), mapansing may kung anong hawig nga ang mokong kay dennis. at kahit may nag-anyaya pa sa aking magliwaliw sa tagaytay ay nagpasintabi ako at hinintay ang takdang oras ng palabas.

pikit-dilat kong tinulay ang OBB, at swerte namang unang feature ng mga inimbestigahang cheverlu ang kaso. ala, eh at ang setting ay sa balayan, batangas. doon samu't saring pagtatangkang mang-onse ng tukmol. naroong nag-event coordination pa mandin sa isang shahalang resto doon para raw sa joint birthday celebration nila ng 'kambal' niya! aba't nag-order din ng mga furniture at appliances (na rinepossess dahil sa kawalan ng down) at tuwirang na-deny na pagpantasyahang magka-motorbike! opkorsintirkors, lahat ng ito ay pinabulaanan ni dennis mismo, dahil talaga namang hungkag sa katotohanan ang lahat. totally ridic. kyems. eklavum.

delusional ang taong iyon. maraming katulad niyang nagbabakasaling guminhawa o magkakulay man lang ang payak nilang buhay. sa taglay na katiting na pagkahawig sa mga kilalang tao (kalimitan artista), isinasakatuparan nila ang mang-abala sa kapwa sa ngalan ng celeb na napagtripan. sa aking mga nagalugad na lugar, mayroon ako laging ganung karanasan... minsan anak daw siya ni tingting cojuangco (eh, kilala naman natin lahat ng junak niya noh?), o ang kapatid ni christopher de leon (hawig nga, kaya lang puedeng magpark ng trak sa butas ng ilong niya); o ang baklang tiyahin raw ni toni gonzaga (halos magkasingganda sila, enfurnez)... at supermega azzin dami pang ganun.

isa itong psychological disorder, mahabang therapy ang kailangan (eh paano kung magkunwa na rin siyang psychiatrist?). nakatutuwa habang hindi pa nakaaabala o lumilihis sa moral at sibil na batas. kakaaliw habang sa likod sa utak mo'y sarap nang kutusin pero sino ba naman tayo para agad silang husgahan bago natin ipaIMBESTIGAdor, davah. saka na lang kapag nakaramdam na tayo ng malisya. malisyang nasa threshold na silang maka-isa o dalawa sa atin.

ako nga, laging napagkakamalang kapatid ni pilar pilapil o mismong si pinky de leon pero never as in nunca kong pinangarap na isangkalan ang isa lamang na masalimuot na pagkakahawig.

feeling mediterranean, charuz!

as in. sa haba ba naman ng itinakdang bakasyon, at sa dami ng oras na makapag-bonding sa mga kaclose mo; dapat mag-feeling ka para maiba naman. this time, mediterranean. paano? simple lang . cook ka ng PASTA&CHICKEN medley...

ang ingredients ?

120-150g dried pasta twists
1 tbsp oil
2 tbsp mayonnaise
2 tsp bottled pesto sauce (puede ring make mo pero kevs, nakakashugod noh?)
1 tbsp sour cream (buy mo, wag mo make!)
175g luto nang skinless, boneless chicken
1-2 celery sticks
125g seedless grapes (yong walang buto, seedless nga eh, gagah!)
1 large carrot, trimmed
salt & pepper
tsaka celery leaves, panggarnish lang.

french dressing: ('twali puedeng buy ka na lang)
1 tbsp wine vinegar
3 tbsp extra-virgin olive oil
salt & pepper

proceed ka sa dure...
1. sa dressing, i-whisk mo lang silang lahat at seguraduhing well-blended. intiendes?
2. cook pasta with the oil for 8-10 minutes in boiling, salted water. drain. rinse, drain again, transfer to a bowl and mix in 1 tbsp of dressing. papaghingahin muna azzin set aside!
3. pagtsikatsikahin azzin combine ang mayonnaise, pesto sauce at sour cream sa isang malinis na bowl, tapos i-season ng salt and pepper ayon sa iyong panlasa.
4. cut chicken into narrow strips. cut the celery diagonally into narrow slices. reserve grapes for garnish; halve o hatiin ang iba. i-jullienne strips na mala-arrows ang carrots.
5. add the chicken, celery, halved grapes, carrot at mayonnaise mixture sa pinalamig nang pasta at i-toss thoroughly. check mo rin seasoning, taz dagdagan ng asin at paminta kung kailangan.
6. i-arrange ang pasta mixture sa isang serving plate. garnish-an ng nireserbang ubas at celery... syempre , 'yong guests mo na bahala mag-dress... kaya, huwag nang hintayin ang pasko ... ihain na agad!

ayan, medyo malinaw yan ha. 'twali, kung halos anim na beses mo na itong ginagawa parang robot mo na siyang maihahanda. sobrang gaan lang niya at yummy like jake cuenca kaya tiyak hindi ka makakalimutan ng friends mong napadako sa iyong mundo...

ano pang wait? FANGLA na!

maling siglo

labis kayang masalimuot sa isipan ang magkaroon ng isang reyalisasyong ikaw ay ipinanganak sa maling panahon? balot naman seguro ng sigalot ang katotohanang kahit kailan hindi maipagkakailang wala itong sapat na batayan upang ipagmaktol. marahil ay ipilit na lang ang sarili sa kinalalagyang pahina ng buhay at isakatuparan ang nararapat. ngunit gay-on pa man, may kung anong nakabilanggong siklot sa iyong damdamin na nagpupumiglas na makalaya! iyon ang panghihinayang na disin sana kung ang katuturan ng iyong pagkatao'y namamayagpag sa kanyang karapatdapat na panahon, marahil ay mas maaliwalas ang paglalakbay .

madaling gawing dahilan na lamang ito ng mga nilalang na sa wari'y hindi nagwagi sa kanilang mga adhikaing propesyonal at/o personal... silang mga wika nga'y natisod sa landas tungo sa kanilang inaasam-asam na tagumpay. mga natatanging tao na hindi pinalad maging puno't bahagi ng isang pagbabago sa lipunan, sa sining, sa kalinangan at ng sa sibilisasyon.

ang mga taong grasa, halimbawa, ay matatawag ba nating iniluwal sa maling siglo o sadyang sila'y pinagtaksilan lamang ng kanilang mga sariling damdamin? ikaw ba na napasyal dito ay buong ningning na makapagsasabing: "oo naman, i was born on the right century!"

tigang na luha

talaga namang nakahihindik ang darating na ilang araw. nariyang wala kang ibang mapaglilibangan kundi ang re-runs ng mga luma't bagong horror films sa hbo, cinemax, star , etc. nariyang ang mga makakasalubong mo'y mga batang zombie at matatandang drakula. pati message tone ay makaririnig ka ng atungal ng asong ulol na parang inaaliw ng sampung paniki! ang lahat na ito at higit pa sa iyong makakaya ay isang kalabisang dapat nang isantabi. bagama't industriya nang maituturing ang undras , hindi rin natin maipagkakailang hindi likas sa kulturang pinoy ang O.A. nitong selebrasyon.

talaga namang may bahid lungkot lang ang darating na ilang araw. dapat. ginugugol ng mga matitinong nilalang ang panahong pinagbabakasyon sa tahimik na pagdarasal. at pagmumuni-muni. ganun na rin ang muling pagsasama-sama ng mga pinagbuklod sa pagmamahal ng mga namayapa. ang taimtim na pag-aalala sa mga masayang nakaraang panahon sila'y narito pa sa ating piling... ang muling pagtatagpi-tagpi ng mga damdaming nagkaroon ng pagkalagas... ang pagkakaisa ng lahing iniwang may alinlangan... ang pagbibigay liwanag sa makulimlim na mga naunsyaming pangarap... at higit pa!

hindi na nga rin mahalagang gawing paksa sa mga tinamaang mga lokal na talkshow ang sari-saring katakutang kwento dahil wala naman itong halaga sa mga manonood. ang dapat idiin ng media ay kung paano magiging makabuluhan ang panandaliang pagpasyal sa sementeryo at hindi ang paglantad sa kung saang sulok ng mga kaluluwang namayapa na. BOOOOOOOO!

ang tagong mundo ng mandarambong

nagkibit balikat nga kaya ang mga elitista sa biglang paglaya ng mamang dapat sana'y sa bilibid na humihimas ng bakal? napahagulgol kaya ang mga ulol niyang kampon sa tuwa't galak na sa wakas ay makakasama nilang muli ang idolong lihim na nasusuka sa kanila? napapalatak ng litanyang di mawari naman ba ang ilang nagmamalinis upang sa bahaging ito ng karanasang pambansa ay maiparating nila ang isang nakakabahalang mensahe sa lahat? mensaheng nararapat sanang itangi na lamang na lunas sa nakaraang katangahan. sa kanyang nakapanindig-bulbol na pagharap sa kanyang kababayan , minarapat ng ugok na ito na gamitin ang inang sinaktan upang sa huli nitong mga sandali ay mapatamis ang anghang ng katotohanan... na kahit minsan ay wala siyang konsensya o banal na hangarin. lantad ang kanyang kalibugan at kahit patagilid ay hindi kaylan man mabibigyang halaga ang imoral niyang mundo. kaya nga hinangad niyang maging puno ng isang republikang haling sa aninong gumagalaw upang mamuhay ang bunga ng kanyang makamundong init ng matiwasay at marangyang katuturan. nakakapangilabot isiping sa darating na mga panahon ay isusumpa tayong lahat ng ating salinlahi sa ating walang patumanggang pagpayag na magkaroon ng isang katulad niya sa hanay ng mga namuno sa bansang pineperlas pa mandin ng silanganan...

buhos na ulan, mundo'y lunuring tuluyan

kahit lumipas na ang panahon ni basil valdez at niretoke ng matinis at nakakarinding boses ni regine velasquez ang 'tuwing umuulan at kapiling ka' ni maestro ryan cayabyab, sinisiko pa rin nito ang tagiliran ng aking mga alaala at damdamin. if my memory serves me right, umuulan rin noong mga late 70s nang una ko siyang narinig sa radyo. may exam ako noon at halos katiting lang ang tulog ko sa ka-cram kung paano isaksak sa utak ko ang sangkaterbang aralin sa isang gabi lang. at kahit sabihin pang medyo malagihay pa ang aking karanasan sa pag-ibig noon , natumbok nito ang nahihimbing kong kamulatan sa kabaduyan ng mundo.

pagmasdan ang ulan, unti-unting bumubuhos sa mga halaman at bulaklak...

ano pa nga ba't habang tumutugtog siya'y sabay namang nakikita ko ang mga halaman at bulaklak na binabasa ng ulan. first hand experience ko iyon na nangyayari ang naririnig ko sa radyo. mangha at di makapaniwala, nag kulay rosas bigla ang paligid at kahit na nangungulila ang kaluluwang umaawit ; humihiyaw sa tuwa naman ang buong kapaligiran dahil sa biyayang handog ng kaulapan.

fastforward. ngayon naman, dalawang araw nang pumapatak ang ulan (ng APO?) , medyo kakatamad at sarap humilata lang sa maghapon. wala naman rawng bagyo ayon sa PAGASA. ewan ko rin kung humihiyaw sa tuwa ang mga nakatira sa may tabing ilog at dalisdis ng kabundukan... ewan ko rin kung may mapapaksiw akong galunggong ... mas ewan kung sisipagin ang aking mahal na iwan sandali ang lungsod at bumiyahe sa gitna ng makulimlim at basang landas tungo sa aming tagong pugad upang hindi lamang isang awit ang magkaroon ng katuturan sa linya't pamagat na "Tuwing Umuulan At Kapiling Ka"!

... ina mo!

maraming mga taong 'minamalas'. sila 'yong mga may kimkim na galit o takot sa kanilang magulang, espesyalmente sa kanilang ina. 'yong iba pa nga lantaran nilang ipinangangalandakang masamang tao ang nagluwal sa kanila ; o di kaya naman ay ubod ng tanga. nakakapangilabot isiping mayroon palang ganitong mga taong gumagala sa ating mundo.

marahil ay kasalanan na rin ng magulang na maging tiwali ang isang tao. marahil ay hindi nila lubusang naitawid sa anak ang katotohanan ng tunay na pagmamahal. sapat nang sabihing kahit ano pa man ang mangyayari, kasumpa-sumpa ang mga taong ipamukha sa publiko ang masalimuot na larawan ng taong umaruga sa kanila. ito ang mga taong kahit kailan man ay hindi makakaranas ng kaginhawahan sa dibdib. ito ang mga bigla na lamang tumitirik sa gitna ng tag-lamig... ito ang mga walanghiyang sana'y di na ipinanganak!

sobrang kapal ng mukha ng mga ito. sila na ngang biniyayaan marahil ng materyal na kasaganaan sila pa itong nagmamaktol . minsan nga hindi na sila dapat pinag-uusapan. o pinapansin. o iisipin pang buhay . pwe.

vice-ganda's mahal jokes on radio

wow!ang showbiz!
558kHz rmn-manila (dzxl)
weekdays, 10.30a-12n
halos magtatatlong taon na rin akong pinapasaya ng isang palatuntunan sa radyo. walang humpay itong naghahatid ng eksklusibo, eksplosibo at nagbabagang bagong bali-balita mula sa mga kampon ng lokal na syobis. madali at madaling sabihing ang WOW!ANG SHOWBIZ! ang pinaka-'reyna' ng mga showbiz-oriented AM radio shows sa kamaynilaan. nakakaaliw ang tipo at istilo ng pananalita ng main host na si OGIE DIAZ, isang multimedia star. halatang gamay na gamay niya ang kiliti ng sambayanan at ng kanyang industriya kung kaya wala ka nang hahanapin pa. isabay pa riyan ang pakyut at aanga-angang katuturan ni MS F o FERNAN DE GUZMAN, na isa ring batikang movie reporter. walang humpay ang ratsadahan, tigvakan at kantyawan to the max, all for the price of fun!

nagta-triumvirate din sila. in the past, nariyan si TIYA PUSIT na 'dagdag-ligaya' ang hatid, si JUN LALIN at nitong huli laang ay si CHITO ALCID. kinabog rin ni chito, na beterano na rin sa kalakarang syobis ang listeners sa kanyang kalokang vocal-nuance impersonation ng mga antigong artista tulad nina susan roces, rita gomez, divina valencia, carmen rosales at lilian laing. malala rin siyang magpatutsada at halatang sanay mag-monolog kaya minsa'y nasasapawan ng kanyang dumadagundong na boses ang iba pang hosts... marahil ito ang naging sanhi ng kanyang biglang pagkatsugi sa show.

of late, pumasok na rin si VICE GANDA. isa si vice sa natatangi at mahusay na stand-up comedian sa kyusi circuit kaya maasahang lalong mapatingkad ang takbo ng show. isa sa mga nakakaaliw na moments ni vice ay ang kanyang MAHAL JOKES, syempre ito ay patungkol sa kanyang bestfriend na miniature star na si MAHAL. grabeng nakakatawa talaga, pramis. kaya heto ang ilan sa nahagip ko...

... sa 15th floor ang unit ni mahal sa kanyang tinutuluyang condo, pero sa 10th pa lang ay umaawas na siya sa elevator... BAKIT? kasi naman, hanggang 10th floor button lang ang kanyang naabot pindutin!
... pagkabili ni mahal ng donuts, takbo agad siya sa pool... BAKIT? obvious ba? magsuswimming ang lokah... gagawin niyang salbabida ang donuts!
... sa isang sporting store, pili siya nang pili ng wristband; mag-aala-ERAP na ba siya? wa, noh? kailangan niya ng tube blouse!
... at maselan siya sa gamit, ang ganda nga raw ng bagong brush niya sa buhok, kaya lang ang hirap gamitin, kailangan may magbabrush sa kanya kasi ang haba ng tangkay... ORACARE kaya ang brand, noh????
... tuwang-tuwa sa galak si mahal one day, ang dahilan hev na raw siya ng LAPTOP! aba, hindi na talaga siya ma-reach ha? kaya lang complain siya nang complain! WHY NAMAN? kasi puro numbers lang ang lumalabas sa screen... hay, mahal... CALCULATOR 'yan noh???

at sangrekwa pang miniature jokes for mahal, listen na rin kaya kayo ano?

maynila... sa gitna ng mga aninong gumagalaw

aliw na aliw si ishmael sa titulong ito. totoo nga rawng ang buong lungsod ay sinasaniban ng nakakabighani bagama't nakakabulag na katuturan ng pinilakang tabing. pati na raw galaw at takbo ng isip ng karamihan ay nakasalalay sa bago nilang mapapanood ; kaya kung aksyon ang uso, maraming matutunghayang rambolan sa iba't ibang sulok ng maynila. hwag na kayang itanong paano kung erotika ang tema ng panahon? eh, kung horror kaya? nang mabasa niya ang kabuoan ng istorya lalo siyang namangha sa kawalan ng katotohanang ang pelikula ay isang produkto lamang na maaring ilagak sa mga supermarket... na ang isang kasaysayan ay dugo at kaluluwa ng kumapal... na ang lahat ng ito ay pera-pera lamang. sabi niya, 'naku, walang magpoprodyus nito, walang maglalakas-loob'. tinanggap ko ang kanyang payo. hindi ko na pinursigeng palawigin pa ang konsepto sa sinapupunan ng aking utak. hinayaan ko na lang maging malapit niyang kaibigan at dahil doon ay lalo kong natantong sa gitna nga pala ng industriyang kanyang kinasasadlakan , may maaaninag ka rin palang totoong tao tulad niya.

sumalangit nawa.

ang totoong pangyayari sa buhay ni baby boy

namamayagpag na si baby boy sa mundo ng palara't kaplastikan. hindi matatawaran ang ugong kasabay sa kanyang pagdating. lahat napapamangha't di mapakali kung saan nila ilalagay sa kanilang kamalayan ang tindig at gayuma ng tinaguriang 'bagong adonis' ng lokal na syobis. biglang-bigla lang kasi isang umaga nariyan na siya. parang kuting na iniwan ng kung sino sa may tarangkahan; parang liham mula sa isang darating pang panahon; parang ulam ng luto ng kapitbahay na inilaan upang tikman. ganun katindi ang dating niya, binura lahat ng kasalukuyang pantasya ng mga baklang reporter at itinuon sa sariwang ani mula sa isang malayong probinsya.

kinse pa lang si baby boy nang mapasabay sa pinsang nagtatrabaho sa pabrika sa novaliches. nilisan niya ang sariling baryo dahil na rin sa talamak na kadahilanang kahirapan. halos hindi niya kilala ang tunay na magulang at lumaki siya sa mga nagpakilalang kamag-anak. walang larawan, walang kasulatang siya'y ipinanganak, walang matatawag na pinagmulan. bagama't nagkagayon, nagbunga rin naman ang kagandahang-loob ng mga kumalinga sa kanya; biniyayaan siya ng katapangan ng loob at sibilisadong pakikitungo sa kapwa. ito ang kanyang naging sandata.

binitbit siya ng baklang kalapit-kwarto ng pinsan sa isang gay bar sa timog at di naglaon ay naging bahagi siya ng mga kalalakihang gumigiwang sa kumukutitap ng ilaw at binabali ang katawan sa indayog ng nakaka-kalasbutong tugtog ng bon jovi. umani siya ng tagumpay at dahil sa nakakalaway niyang karisma at de-ochong kargada ay nahumaling na rin sa kanya ang mga tiga-industriya ng pagkukunwari. binild-ap ng sikat na manedyer at ngayon nga'y di na talaga mapigilan ang kasikatang tinatamasa.

wala nang bakas ng nakaraan sa mukha ni baby boy, naglaho na rin ang masalimuot niyang pinagdaanan... ang lahat ngayon ay kulay rosas, harinawang 'wag siyang mapariwara. harinawa.

isinaboteng syokoy sa gitna ng mga de-latang sirena

isinaboteng syokoy sa gitna ng mga de-latang sirena. ito ang titulo ng isang malanovela at masalimuot na kwentong halos limang taon ko nang binubuno. hanggang nayon ayaw pa rin akong lubayan ng konseptong nakasiksik sa kaliwang talukap ng aking mata sa isip. di ko pa rin mapapakawalan dahil halos makalawang gabi ay dinadalaw ako sa aking panaginip ng mga tauhan nito. sa hindi ko mailarawang pangyayari nakatagpo ko sila sa isang burol ng bulubunduking tinaguriang 'anak ni mariang makiling' dahil ito ay halos kadikit na ng matalinhagang bundok nguni't di naman karugtong. sila (ang mga tauhan) ang nagbigay na rin sa akin ng kakautal na titulo. sila rin ang nagtataya kung paano ko sila paiikutin sa loob ng lumawak-kumipot na mga sitwasyong nag-uugnay sa kanila.

hindi ko halos matantiya kung ilang gabi nila akong pinuyat upang ayusin ang sandamukal na sigalot na dumarating sa kanilang bungang-isip na mundo. minsan nga ay inutusan nila akong bumangon sa aking pagkakahimlay upang sa madaling araw na iyon ay lakarin ko ang kahabaan ng national highway mula los banos hanggang pila upang sumingaw sa aking noo ang solusyon sa kapariwaraan ng kanilang buhay sa loob ng aking utak! ang mga tinamaang...

ang lahat ng ito ay buntunghininga laang . wala naman akong balak na hindi tapusin ang kanilang paghihirap dangan lamang sana ay tigil-tigilan muna nila ako habang papalapit na ang pasko... kaso lang, alam ko mamya sa aking pagtulog dudungaw muli si olivia at kakalabitin ako sabay singhal: 'hoy, hahayaan mo bang matetengga kami dito sa ere ng iyong katamaran?'

byebye, bibi

two weeks na hexactly today na natsugi si bibi. two weeks na rin akong nagtangkang humagulgol, just for kikay para naman masabing tao pa rin ako kahit paano. pero wa. wa pa rin akong mafeel. my kink says maaring naihanda ko na rin aking sarili sa kanyang pagpanaw. pero ang sabi ng aking konsensyang may hawak na sabon ay dapat raw akong lumuha man lang dahil ganun raw ang gawain ng mga matitinong bading everytime may mawawala sa kanila; say ko naman, matino ba yong bading na konsensyang pagumaapir , eh, may juwak na jubon as if merong ibo-Bona sa si-arechay? AM I BESIDE MYSELF? nadesentisized na nga kaya ako ni kris aquino mula nang isiniwalat niya ang eksplosibo, nagliliyab at nagbabagang rebelasyong 'HEV AKETCH NG CHLAMYDIA!' on global tv para di man lang mapa-HUHUHU sa katotohanang supershugas na si bibi nang matagpuan sa ilalim ng aming red innovavilla?

some eight years ago, nang iproklama kong i've had it with showbusiness at nagdesisyong magpakaglorified d.h. sa sariling haus nang ma-meet ko siya. bitbit ng labanderang si aling milang bikolana.

'Nata may dara-dara po kamong ayam?' ask ketch.
'Nata, muya mo?' ask rin nyetch.
'Naenot po akong maghapot'

at wala na akong nagawa. iniwan niya ang tuta dahil gurlalu raw ito at wala silang balak magjulaga pa ng isang buntising joso. kaberikyut naman at bininyagan ko siyang BIBI... azzin B.B. azzin BERNICE BERNADEATH... wala lang para may conversation piece baga sa biglaang chikahan ng mga pretensyosang juklang mapagawi sa aking privacy. pero sa totoo lang, BIBI azzin BABY talaga, sige nga bisaya-in mo nga ang 'baby'! charing lang. baby kasi wala akong matris to nurture one or the nerve to poke my thing-y into a something-y to procreate. mabalbon xa at brownish-goldish-yellowish... at sweet. kaya lang, nang medyo nagdalaga na ay parang sumungit ng konti at naging selosa... itinaboy niya ang aking pioneering baby cat na si shimbooli sa kung saan. pero okey lang rin sa akin pero sa totoo lang, hanggang ngayon i still call shimbooli's name in my sleep.

natural na naging prolific si bibang, aba, halos twice a year kung magjuntis. lahat pinamigay ko except geraldine kasi mukha siyang australian hound cum labrador considering na juskal lang kanyang ina, pero duda ko ang ama niya ay isa sa mga labrador na alaga ni nonie buencamino who lived on the parallel street lang (ngayon lumipat na sila sa maynila). maraming beses rin siyang biglang nakukulong sa garahe ng mga kapitbahay for unknown reasons. miss amity kasi ang gagah, nahuhuli kong nakikipaghabulan sa mga bagets at pinapakain pa kaya hayun feeling niya siga at hawak niya ang buong bauhinia road!

ang namimiss ko ay ang kanyang pagkachikadora. azzin. tuwing kinakausap ko siya at nakaupo siyang matuwid at nakatingin sa aking mga mata, pag medyo nag-iiba ang tono ko at umiiba rin siya ng puwesto or winawag niya ang tail. ginigising rin niya ako every 6am. ewan ko bakit pero kinakabog ako ng tahol niya hanggang di niya naririnig ang matindi kong pag-'BIBI, SHUT UP!'

WALA na nga si bibi. she was discovered dead under the car on september 29, 2007. we were in cebu. para bang ginusto niyang mamaalam habang wala kami. parang alam niyang had i been the one or lola joji to discover her stiff body tiyak na megascreaming moment! hindi pa nga sa akin itinawag ang pangyayari kundi sa lola. wala lang. say ko, "Ha????" , "KYEMSSSS?"...

ganun. di ko naman siya namimiz maeyeshadow ... slight lang.





ayan. a tear fell na.


bye, bibs.

katatonika

tulala

at

walang

magawa...

maghapo't

magdamag

siyang

di

makangawa

kundanga't

panaho'y

lumipas

na't

lahat

magawa ay

wala

at

tulala

borderline

well i guess i've had my fill of the southern air in my soul. dahil sa labis na pangungulila, naibugso ko ang aking kaluluwa sa pamamagitan ng pagbablog na gamit ang dilang kinagisnan. oo mga ateng... ito ang borderline, hindi ni madonna kundi nang aking muling pagshift sa tinagawg, and from hereon i just have to live on with how a loosethreaded mode gear live a life of its own. pero sa totoo lang parang namimiss ko ring mag-bikolnon. haloy ako duman... err, i mean , medyo naging hasa rin ako sa tataramon... err, maanghang na karanasan doon. etch.

kuyaw... kuyaw...

morag gusto na kong motuo nga aduna ko'y ESP; bitaw, dugay-dugay na pud baya nga sa dili mapatin-aw nga sitwasyon, mukalit la'g dasdas sa akuang isip ang mga eksena nga dili pa nahitabo sa gitawag na real time. kaniadtong buhi pa ang akong inahan, maglagot jud siya ug kanang pananglitan naa ko'y ihisgot niya nga dili dayon masayran kay wa pa lagi mahitabo. kas-a nabunalan ko, busa sukad niadto ako na lang ipangadye ang ingon nianang mga dasdas . di na ko layhang i-istorya pa kay di nako gustong masuko ang akong gwapa kaayong inahan.

unya karong mga panahuna, murag nalibat ko samtang nanan-aw sa noontime show kang channel 2 nga WOWOWEE. ingon ni willie nga bongga jud kuno ang 1st anniversary nila kay daghan kunong kwartang ipanghatag! palakpakan ang mga studio audience sa ingang paghisgot; apan sa akong kalisang, samtang nadunggan pa nako ang show , murag hingkalit ug kablurred ang tv, unya ako jung nakit-ang daghanang mga tawo nga nagtinulura'y unya murag kilat nahimong pula ug itom ang screen! nanlibarut ang akong balhibo! UNSA MAN 'TO???? hingsiagit ko! 'UNSA MAN 'TO???'

unsa man 'to? na, mao . mura ko'g nabuang ug gamay nga untag nasabtan nako ang akong naeksperyensyang paranormal, basig naa ko'y nabuhat. unya, motuo kaha sila? kaniadtong hing-aging byernes, nakakita na sab ko... samtang nag-ingon si willie ug : 'kwes-tune!', diha'y tulo ka unipormadong mga lalaki nga hing-posas niya! klaro kaayo... kagahapon lang, wa hingbutho si willie sa iyahang show. ngano man? nagsakit kuno... kaha???

wa akoy katahum

bisan unsaon dili jud ko maingnan ug guwapa. kay lagi wa akoy katahum. taas ang suwang ug manukon, makaingon jud kag 'kalooy ba sab...', pero ay-ha ka muhilak ug mangadye nga unta akong madawat nga luag sa akong kutukutu kining akong kahimtang. tan-awa usa ang larawan >. makagitik no? mao kana ang akong gitawag nga 'beauty as a state of mind'. wa nay lalis. ug unsa man ang imong mahimo , paningkamut nga makagahom ka ug usa (bisag duha) kunong ilusyon nga makalipong. gamay ra gung meyk-ap ug kusog nga buot aron maka-posing kag murag model, unya presto! puede ka nang ibutang sa billboard sa edsa o fuente osmena o bisag asa bisan sa tangub city! gamayng biga-biga, gamayng pahiyom... usahay malimtan nimong wa man jud kay bisag mumhong kagwapa!

suroy-suroy

hilabihan ang akong kalipay kang akong nasayran nga makapanuroy kos cebu! ug wa pa kasla ang akuang pag-umangkong guwapa didto wa jud tingali ko makaadto nianing mga panahuna. dugay-dugay na sab ko wa makatungtung intawn sa sugbo. more than eight years naman tingali 'to? busa, pag-abot namo (kauban nako ang akuang magulang nga bayot sab), mura kog nanibag-o kay lahi na kaayo ang cebu karon sa cebu nga akong hibal-an. daghan na kaayong taksi... makalipong na ang trapik. opkors, asa pa man jud padung ang ginatawag nga Queen of the South kundi sa pastilang katingalahang progreso. sa akong bana-bana dili pa kaayo modugay mahimong usa sa pinaka-anindot nga syudad ang cebu sa tibuok asya. sa among paglakawlakaw sa colon, tua pa gihapon ang iyahang charm... bisag mas hingdaghan ang mga tawo, mabati nimo ang ilahang ginikanang sugbuanon. lami sab gihapon ang pagkaon! natagbaw jud ko sa seafoods ! hinaot untang makabalik ko in the near future aron bisan kas-a pa ma-experience nako ang sugbo!

kamingaw sa payag

'kamingaw sa payag,

kanhi atong gipuy-an

ngano ba'tawn...'

mao ang sinugdanan sa usa ka anindot nga cebuano folk/lovesong. hapdos sa dughan. Kaul-ol sa kasingkasing nga hunahunaong kas-a sa usa sa layo kaayong kagahapun diha'y duha ka kalag nga naghinigugma'y. duha ka tawo nga sa ilahang paginubanay , murag hilas gamay na ang ka-sweetan! lami baya pud isipon nga kitang tanan guikan sa usa ka payag ; didto sa luyong buntod ug layu sa tanan. didto 'ta nangamang ug nahimong tawo. usahay, dili nato tanto, mudalikyat ang atong handurawon unya murag wa'y nahitabo nga mausab ang tibuok natong nakaaging panahon. its more than just a simple attack of ennui. Dili nako gyod matugkad ang lawom nga dagat sa kamingaw nga akong gabation ug mao kani ang tuluyuon. Pero pagkahuman, hayahay na. Busa, ug medyo dili maayo ang inyuhang pagmata sa buntag... ipikit ang mata. manlaag sa kagahapon. patulua ang luha ug presto! dili na kaayo mingaw ang payag!

asa ka paingon?

'dali, manlakaw 'ta!'

'asa man?'

'suruy-suroy lang ba.'

'ngano man?'

'ah, daghan ka pa'g pangutana'

lagi noh? nganong mangutana pa man gyod ta kon hain ta mangadto ug hanggaton 'tag manlakaw? kinahanglan ba gyong naa ta'y adtuan? dili ba mas eksayting kon wa ta'y hanaw kon asa 'ta dad-on sa atuang mga tiil? ambot lang ha? pero ug naa pa'y makalagot nga pangutana mao ang 'ASA KA PAINGON?' !!!

tinuod kaha o pataka lang?

sa kadugay kaayong panahon nga galupadlupad ang iyang bituon sa lokal nga syobis, dili uroy baya mahuman ang istoryahang bayot kuno siya. kay unsa may bili ug tinuod o dili kining hung-hunga? unsa ma'y mahitabo ug pananglitan kunong bayot jud siya? malipung kaha ang iyahang inahan? ilubong na kaha ang gitawag nga industriya ng pelikulang pilipino? gihagit siya karon ni alfie lorenzo (ang manedyer ni judy ann santos) nga iladlad na ang iyahang kapa aron mahilbal-an na sa tanan ang iyang tinuod nga pagkatawo. ingon ni tito alfie sa iyang kolum sa abante tonite nga wa kuno'y batasan kining tawhana. daghan na kaayong hitabua nga makaingon intawon ang tiguang gigamit lang ni PIOLO PASCUAL ang alaga niyang si juday aron mosikat. kay ngano? bag-o pa nga labtim sila , wala jud kuno'y hingbali-bali saiyaha. si lorenzo pa gani ang nagtabang aron mahimo siyang lead star sa LAGARISTA. unya the rest is history na kay karon maingon man jud nga usa siya sa pinakadakung artista sa atong nataran. unya bisag balibalihon na sab , mobutho kanunay ang pasaring nga bayot lagi kuno siya! bayot o bisexual lang? kay naa na man siya'g anak nga atua sa isteyts. ug atong baybayon ang nakaaging panahon sa syobis, daghan na ang mga lalake nga artista nga nabuking nga bayot, anaa si luis, si pepito, si ricky, si eric, si rustom... SO WHAT? daku ba gung kadaut kung bayot sila? ang tubag ni tito alfie, dili man tingali ug dili sila mogamit sa ilang kapwa artista na garapalan ang istayl. gayugot ang manedyer ni juday kay kalit na lang nga motawag kuno si piolo kang juday aron imbatahon sa 10 years kuno niyang anniversary sa syobis. ambot tingali ha, pero banabana namo murag tinuod nga bayot siya. kas-a nakit-an nako jud personal ; adtong gatalikod siya nakaingon ko'g 'kinsa man ning yawaang bayot nga daghan ma'g gasunod niya,artista ba'na?', unya paglingi , aguy kay si piolo man diay! nasimhutan nako siya. bayot jud jawaa!

ipomoea aquatica Forsk.

adah baya. murag daghan na baya pud kong nadunggang tabi-tabi nga hugaw kuno kaayo ang atong paboritong dahon. kanang kusog kuno kining mohigop sa mga impurities ug toxins sa iyahang realm! uy, intawon tinuod ba kini? unya, wachagonna do? dedmahin na lang siya as if it never existed? forget na lang , as in para kay eba? i mean, forevah and evah? sa kadugay man gud nga panahon mao gayud kini ang kinaham nga panakot sa sinigang ; mao sab kini ang lamiang i-adobo ug murag ga-budget ka ba. diri pud sa Dalampasigan Restaurant, ang lake side nga kan-anan sa los baños, haskang kagubkob ang ilahang crispy kangkong! unya dayon , karon ingon sa mga syentipiko , guinadili na ang pagkaon niini? yesssssterrrrday once more (and with feelings) mga manong, manang, may bayot ug buros, am talking about your favorite KANGKONG! nga ang sci.name ay ipomoea aquatica Forsk. (convolvulaceae). giingon nga guikan sa kalibunan sa India, unya hingkamang sa tibuok world. ambot lang, pero ako nangita gyod ug maayong source. sa akong paglakawlakaw nakakita ku'g usa ka hilit nga lugar duol sa mga basakan nga daghang kangkong; gitan-aw nako'g maayo ang immediate areas... nangutana ug naa ba'y gagamit ug kanang mga pesticides and the like ; wa kuno. busa, karon didto na'ko ga-sourcing sa akuang ihikay nga kangkong. Ang talbos, mao'y ipanakot sa imuhang mga dishes, like sinigang, inadobo, inalamang, etc. unya ang stalks lami kaayo i-lublob sa batter , crispy fried and dipped in sweet&sour sauce... bongga din siyang himuong sabaw, using your untainted imagination daghan kaayo ka ug mahimo niining tanuma! na, hala, ma-ngangkong na'ta!

try nyo ang recipeng itech:

guinataang tahong

1 kilo tahong (seguraduhing walang redtide!), steamed ug gitangtang na sa shell

1 tasang gata

1 tasang kangkong stalks , chopped into half-inch pieces

pangguisa kombo (juwang, jubuyas, jumatis)

4 chopped siling pahaba (optional)

simple lang. jugisaers na, hanggang mushy. putelya na ang tahong, then ang kangkong stalks; pagmedyo smelaniemarques mo na ang aroma of the tahong, pouritagomez mo na ang gata; then the sili. simmer until desired gata consistency. lafangin agad. churva.

guimingaw ko 'oy...

dihay kas-a nga na'da ko sa usa ka blog nga murag travelogue, didto nakit-an naho nga nangadto siya (kadtong blogger nga nalimtan na nako ang ngan!aguy , pasayloa ang tiguang!) ug mga higala sa valencia city, bukidnon. hingpanglibarot sa akuang balhibo kay ang usa sa 'must go & see' niya mao ang LAKE APO! diyot na ko malipung kay sa akong batan-ong mga adlaw, mukalit ra man ko'g dagan didto aron mag-uraray sa daplin niadtuang gamay nga lake sa kabunturan sa likod kang central mindanao university sa musuan. in a flash, i vividly see the lake once again in my mind... pristine, serene, almost solemn and uncorrupted. ug hapon niadto, mangita ko'g mahwaman ug kabayo unya dayon mudalikyat ko'g saka sa bukid adto sa nianing katahumang lugar . in the late 60s and early 70s pa kadtong panahuna, unya wa pa kaayo'y kahadluk sa mga 'tawo sa gawas' nga gitawag sa mga rebelde nga usahay manghilabot sa bisag kinsahang ilang matripan. pero medyo nahapaw na ang mga kakahuyan... daghan na bisag kaniadto pa ang nagkakaingin.

mulingkod lang ko sa mga batuan unya mag-imajin ug ginagmay... ingon mang gud nila nga lawom kuno kaayo ang lawa, dili kuno matugkad. ingon pud nila nga baba kini sa usa ka nagpahuway nga bulkan. whatever. all i cherish during those times of slight confusion in my youth was the glassy reflection of the blue mindanao sky over my fresh and cockeyed beauty as i rinsed the sweat with lakewater. tam-is ang tubig. ako mang guitilawan. perhaps there are really hidden treasures in our midst that we seldom take notice until we discover it nga usa ka lugar nga murag pahuwayan pud sa atuang mga kakapuy sa kinabuhi...

inato lang lagi...

usahay ug wa ka'y kanang importanteng buhaton, maghinuktuk ka sa daplin sa balay ug sa dili nimo hibal-ang kahibutang, kalit ka lang makahunahuna ug unsa'y maayong ihikay ugmas paniudto ni lola o manang o manoy o sa batutay nimong alaga. it isn't really difficult to understand that life thrives on variation. kinahanglan gyod nga well-prepared ang imuhang meals para sa tanang imong pakan-on. i guess thats a responsibility one should take especially if you're incharge of the house. busa karon mga kahigalaan ko, allow me share with you two simple pork dishes: binagoongan and adobo. syempre naman, sino ang hindi marunong magkuk ng dalawang ito? pero kevs lang. konting variation nga here and there...

binagoongan

1/2 k pork, cubed
10-peso worth na alamang
pang-guisa rekados (juwang, jubuyas,jumatis)
gata, piniga from a 10-peso niyog
6 pirasong sili haba
mantika, opkors

unsa-on? pagpalit nimo sa pork, ingna ang butcher to chop it pang-binagoongan. puwedeng chop-pangrich o chop pang-mahirap... depende sa mode nimo. ang alamang naman, banlawan mo bago ang lahat... lagay lang sa bowl, buhusan ng tubig , lamas-lamasin, (para matanggal ang mga kung anekanek na puedeng nahalo) unya tanggalin ang tubig by way of a strainer...

then, seguro naman may wok kamo, painitin ang wok. lagay ang juntika. taz, i-brown ang pork . take away ang pork and set aside munik. then, you make guisa. alalahanin pabrown ng konti muna ang juwang, before jumping in the jubuyas, then the jumatis. pagmedyo mushy na ang guisa-guisa mo, putelya mo na ang browned pork mo. then make jalo-jalo, then the rinsed alamang. wait ka lang hanggang sa medyo sumusuwit na at nagmamantika na sila. pagmedyo dried na , pour mo na ang gata, then the sili. then cover for 20min. or less. depende sa estado ng gata na gusto mo. the end na siya.


adobo

kung paano ka mag-adobo ganun lang kaya lang pag binabrown mo na ang pork, haluan mo ng seguro mga 20 pieces na hardboiled pugo eggs (binalatan na syempre, retarded ka ba?) ... ganun lang.

puede ring pakuluan mo't palambutin munik ang pork, at least magkakaroon ka ng stock, na puedeng-puede mo gawing sabaw, bagsakan mo lang ng leeks, patatas, red bell pepper tapos season mo lang ng salt and black pepper ayos na. puede ring gumamit ng magicsarap kung gusto mo, kevs ko.

maghain ka rin ng iba-ibang ensalada every now and then... ampalaya , singkamas, talong, etc.

and don't forget panghimagas, prutas lang . saging, saging, at saging pa.

ayan. sana naman kahit how-how ay may napikapgurl kayes ... hantud sa sunod. mwah ba.

FANG LA restaurant?

ganahan man ko magluto ba. kalit na lang niadtong disiocho man tingali ko adto nga murag kamao mang kunuhay ko magluto. lami baya sab. kay nilagang baboy man 'to. dali ra man na. kaya heto ako ngayon, walang magawa sa buhay... trip ko atang magbukas ng kahit maliit na karenderya somewhere where there's human traffic to sustain the puhunan kung sakali. at hwag ka, naa na ko'y taytol sa akuang gamay nga kan-anan... FANG LA eatery. pram da tagawg LAPA, o LAPANG , meaning to devour. unya kay ang mga bayot lagi himuon mang F ang P, busa ug manawag nag panga-on 'LAFANG NA MGA VAKLA!' , unya ang mga tambay ba ilaha mang baliktaron , busa hinoon nahimo gyong FANG LA. very me. kaya lang say ng friends kong mga pretensyosa, lagyan ko raw ng 'NOT A CHINESE RESTAURAN' nga subtitle! hesusguinoonggagmay... kinsa na man intawo'y mokaon sa usa ka diyot nga kan-anan na adunay pay ikog-ikog nga ngalan!

inato ra gud ang akuang menyu (dili minyo ha?) , as in simple lang. mga pinabukal, guinisa ug pinrito . kana bang dali ra kan-on ug makabusog . health conscious pud, kay ang akong magulang nga bayot, tiguang naman... kinahanglan gyong dili tambok, ma-uric o sobrang tam-is... fresh kaayo. at higit sa lahat , pagdighay ng mga parukyano makaingon gyod sila'g 'HAYYY, KALAMIAN... UNYA HA?' o 'HASKANG LAMIA UY, UGMA NASAB HA?'

sana... soon enough this little dream will come true.

kapoy?

ambot lang ha. murag di naman ko kapuya'g lakaw. kaninang umaga, i walked almost five kilometers to the market. wa man ko kapuyi. di ko lang alam kung bakit kasi dapat lupasay na

ako after such a long walk. well, makulimlim ang panahon for one. seguro 'yon ang reason kaya hindi ako masyadong guipaningot. then i didn't really rush myself up. guikan sa among village, gilakaw nako ang stretch nga guitawag ug f.sanluis street, adto paingon sa animal husbandry area where i also get to pass through barrio tungtungin and out into the UPLB campus. maaliwalas ang football field ng college, kaya winalk ko yon hanggang di ko napansing nasa grove na ako. walk kiti walk pa rin ako hanggang nga umabot na ako sa palengke ng crossing. bumay ako ng pork, mga konting gulay at alamang. tapos binalak ko sanang maglakad pabalik naman, via the railways and out to the IRRI area kaya lang medyo lumagatik na ang biological clock ko na huwag raw ako masyadong magmayabang sa aking once-in-a-very-blue-moon self-event. yeah, naisip ko hambog na 'yon. kaya ride the jeep/pedicab home ang akong kaguapa...

pero sa true lang, nagulat talaga ako sa aking sarili. biro mo at my 51 years, i still feel fresh without having to take any vitamin or having to feel anything in my bones. mao tingali ni ang guitawag nga katas ng good karma ! hina-ot unta nga mudugay sab ning phenomenon sa akong lawas. di ko dagway mudugay unta. awwwww? mao baaaaah?