AnChAfLu CoNcHuChu

11.10.07

katatonika


tulala
at
walang
magawa...
maghapo't
magdamag
siyang
di
makangawa
kundanga't
panaho'y
lumipas
na't
lahat
magawa ay
wala
at
tulala
Posted by paul h roquia at 3:20 PM
Labels: rAzAzo'oic poetry; mannequin sa carbon

No comments:

Post a Comment

Newer Post Older Post Home
Subscribe to: Post Comments (Atom)

Archive

  • ►  2010 (2)
    • ►  February (2)
  • ►  2009 (14)
    • ►  November (3)
    • ►  April (2)
    • ►  March (2)
    • ►  February (4)
    • ►  January (3)
  • ►  2008 (76)
    • ►  December (3)
    • ►  November (7)
    • ►  October (3)
    • ►  September (4)
    • ►  August (7)
    • ►  July (3)
    • ►  June (6)
    • ►  May (8)
    • ►  April (4)
    • ►  March (12)
    • ►  February (4)
    • ►  January (15)
  • ▼  2007 (43)
    • ►  December (9)
    • ►  November (11)
    • ▼  October (15)
      • maling siglo
      • tigang na luha
      • ang tagong mundo ng mandarambong
      • buhos na ulan, mundo'y lunuring tuluyan
      • ... ina mo!
      • vice-ganda's mahal jokes on radio
      • maynila... sa gitna ng mga aninong gumagalaw
      • ang totoong pangyayari sa buhay ni baby boy
      • isinaboteng syokoy sa gitna ng mga de-latang sirena
      • byebye, bibi
      • katatonika
      • borderline
      • kuyaw... kuyaw...
      • wa akoy katahum
      • suroy-suroy
    • ►  September (8)

xixi's lounge


MusicPlaylist
Music Playlist at MixPod.com

About Me

My photo
paul h roquia
medyo matalinhaga. mahiwaga. may katiting na kagandahan. mapagmahal sa kapakanan ng kapaligiran. halos banal. bukas ang pangatlong mata, pati na rin teynga. mapanuri. mapang-akit... at higit sa lahat : masarap. yon na.
View my complete profile
Powered By Blogger
Simple theme. Powered by Blogger.