tulay sa hangin

sandaling nabulabog ang aking pamamahinga nang bigla ko na lang naalimpungatang undas na naman pala. sa hindi maurirat na kadahilanan, hinayaan ko ang aking kamalayang dumayo sa ilang bahagi ng aking buhay sa maynila. malamang ito na nga ang tinatawag nilang mid-life crisis. ito 'yong kalimitan ay kinahintakutan ng maraming dumating sa itinakdang panahong ito. ano pa nga ba at napayakap ako sa aking sarili nang malirip ang katotohanang di ko pansing naroon na ako sa kalagitnaan nito! marahil , kung nagkataong nasa gitna ako ng isang pinagkakaabalahan ay tuwiran ko agad itong matukoy sa pamamagitan ng mararamdamang stress lalo na sa aking iniwang trabaho na punumpuno ng intriga at makukulay na mga kasabay. mabuti na lang at bago pa man ito lumaganap sa aking pagkatao ay naihanda ko ang lahat, bagama't hindi ko tuwirang inalam kung papaano. sa dinadaanan ko ngayong karanasan , napagtatanto ng mga sitwasyon ay nararapat itampok sa aking isipan. malimit na aking 'naglahong kabataan' at 'masigabong karera' sa mundo ng media ang idinadamay. ito ay dahil sa mga matitingkad na alaalang pumapalamuti sa kung ano na nga ako ngayon.