ambot lang ha. murag di naman ko kapuya'g lakaw. kaninang umaga, i walked almost five kilometers to the market. wa man ko kapuyi. di ko lang alam kung bakit kasi dapat lupasay na
ako after such a long walk. well, makulimlim ang panahon for one. seguro 'yon ang reason kaya hindi ako masyadong guipaningot. then i didn't really rush myself up. guikan sa among village, gilakaw nako ang stretch nga guitawag ug f.sanluis street, adto paingon sa animal husbandry area where i also get to pass through barrio tungtungin and out into the UPLB campus. maaliwalas ang football field ng college, kaya winalk ko yon hanggang di ko napansing nasa grove na ako. walk kiti walk pa rin ako hanggang nga umabot na ako sa palengke ng crossing. bumay ako ng pork, mga konting gulay at alamang. tapos binalak ko sanang maglakad pabalik naman, via the railways and out to the IRRI area kaya lang medyo lumagatik na ang biological clock ko na huwag raw ako masyadong magmayabang sa aking once-in-a-very-blue-moon self-event. yeah, naisip ko hambog na 'yon. kaya ride the jeep/pedicab home ang akong kaguapa...
pero sa true lang, nagulat talaga ako sa aking sarili. biro mo at my 51 years, i still feel fresh without having to take any vitamin or having to feel anything in my bones. mao tingali ni ang guitawag nga katas ng good karma ! hina-ot unta nga mudugay sab ning phenomenon sa akong lawas. di ko dagway mudugay unta. awwwww? mao baaaaah?
No comments:
Post a Comment