24.11.09

TANTRUMTANTRUMAN

Bigla kong natagpuan ang aking sarili na humihiyaw sa telepono.

"Is it obvious you fucking shit that I don't want to have anything to do with your bad breath?
"

Sabay pindot sa 'off'. Hindi man lang ako pinagpawisan, paano naman kasi kahit umuulan nag-iinarte pa rin akong mag-erkon. Dapat kasi pawisan ako dahil imviernalisi ang byuti ko. Wala lang naalala ko tuloy na mag-rewind kasi paanong masakyan ng nagbabasa nito ngayon kung bakit ganun na lang ang pangyayari. Naisip ko kese, rambling lang naman ito at ang sinumang magtitiyagang liripin ang bawa't nakatatak sa pahinang ito ay may literary intuition. ganun. Pero para naman mapagbigyan ang sarili , mamarapatin ko na ilahad na rin.

Ang sinagot sa telepono at pinalatakan ng kumukulong mura ay isang dating kasamahan sa trabaho. Dapat sana kasing di na niya ako dinamay pa sa mga finoforward nyang messages sa email na wala namang real time perceivable worth o halaga sa kahit sinong natikman na ang sari-saring laki ng saging at talong. 'Yong tipong mga "NO WASTED MOMENTS" na mga kung anik-anik na mga inspirational chuva na ililitanya mo bago ka magwala, o di kaya "what a shame" , na ang laman ay mga litrato ng mga kinakatay na balyena sa denmark ba yon. Kevs ko naman di'ba? Eh nagkataong sinundot ang kanyang kakulitan ng isang alaalang pinagmukha nya akong tanga. Which is hindi na tolerable sa edad kong lampas ginto ng konti. Wala akong isyu sa mga tiga-Tong Republic pero 'tong isang 'mars' na 'to ay sobrang pakyut at bale wala sa kanyang pagbintangan akong nanulot ng account. Hinarap pa nya ako kunyari para i-confont ako at nang singhalan ko siyang hindi ako naturuan ng nanay ko na manulot ng anumang hindi nauukol sa akin ay bigla siyang nagpakyut na baka raw may naninira raw sa friendship namin. Lalo akong nagngitngit pero dahil sa konting karanasan ko sa showbiz pinalampas ko at nang matuyo ang account na yon ay nagpaalam akong magpahinga muna. Obvious bang call center ang setting?

Hindi ko kayang maparatangan ng isang bagay na wala akong kamali-malisya kaya nasambit ko ata sa aking sarili habang nangangalaiti ang bagyong si SANTI na kung malampasan ko ang magdamag na nakangiti at walang yerong natangay sa bubong namin, humanda siya sa gigil ko oras na makakatanggap ako ng kagagahang email mula sa kanya. At nangyari nga. kaya nagreply ako in RED FONT, ARIAL at size36 ng mga katagang : PLEASE DELETE ME FROM YOUR STUPID MAILING LIST!

Nagreak siya at tumawag. Pinatayan ko. Tumawag uli. Pinatay ko lahat ng fones ko , 2 selpown, isang landline. Nagluto ng pork steak at ginisang baguio beans for lunch. Kumain. Nagsiesta at pagkagising ay binuksan uli ang mga phone. Tunugan sila, yong landline, binunot ko na (akala ng bruhangbruho na wala akong call id); yong globe pinatay ko uli pero hinayaan ang smart. Ring, reject. Ring , reject. Ring , reject. Hanggang sa namura ko na. Pati bad breath niyang amoy ebak ng kalabaw nadamay tuloy. Kevs ko. Tantrum-tantruman lang... walang personalan. Kaya?

17.11.09

GAGANG PANGARAP

“Bobo ka ba? Sbi q wag k n txt sa # n 2!!!”

Napatigagal si Gaga sa nabungarang reply ng kapapadala nyang message sa 09108686668. Para siyang sinakluban ng nigong puno ng sinukmaning panis ; di kaagad makapag-reak. Sandali siyang napabuntong-hininga sabay tipa ng hinlalaki sa keypad ng nabiling lumang N73 sa kapitbahayng tindera sa palengke.

“ I’m nt xpectd ur tx; im not bobo pls do nt angry. Baket k ba gl8 sa mundo?” tipa tapos send.

Isang oras siyang naghintay. Boba nga eh. Super hintay siyang mag-reply ang ka-bastusan sa text. Ilang beses ring siyang nagtangkang krumeeyt ng mensahe pero di pa man tapos ang nais niyang iparating eh, dinidilit na nya agad. Naisip nya na kung ano ang isasagot sa huli nyang pinadala ay doon siya huhugot ng pambugang-utak na mga salita para matauhan ito. Biglang humuni ang selpown nya.

“Mamya sa jalibi”, sabi sa txt ni Ebo.

“Ayoq n”, txt bk nya.

“taena may utang sqin”

“sk n kta byrn, pd?”

“taena, di pd!”

“k”

“anong k?”

“k, my pnlo b aq sau tngna m”

Hayop. Iyon ang tangi niyang naibulong sa maalinsangang tanghali. Hayop. Bayad-utang, dyokad. Wala na bang bago sa buhay nya? Napatingala siya sa tuyong pugad na ngayo’y nakabitin na lang sa puno ng mangga , naisip nyang batuhin ito nang tuluyan nang maglaho sa kanyang paningin tuwing siya’y titingala at nang di na siya mag-alala kung nasaan na ang mga maiingay na inakay na minsang umaliw sa kanyang payak at makamundong katuturan. Ano kaya kung tawagan nya ang nadampot na numerong galit sa mundo? Di bale na. Baka nga naman malasin pa siya… Oo, malasin. Umalat ang pagkakataong makatagpo ng isang lalakeng hahango sa kanya sa kinasadlakang pusali.

Katorse pa lang ay naglalako na ng kanyang bibingka si Gaga. Palibhasa sariwa , pinag-agawan siya ng mga tricycle drayber, mga pahinante, mga pulis , at kung sinu-sino pa sa Crossing. Lahat sila gusto siyang matikman. Ginawa siyang pulutan ng mga oras na iyon ng kanyang kabataan. Di naglaon, nang magdidisiyete siya, mistula na siyang nalaos. Limang beses nagkatulo, apat na beses inagasan, tatlong beses nagpalaglag sa matandang aborsyonista sa Timugan. Sinubukan rin nyang dyomokad sa Calamba, sa Sta. Rosa at sa isang bar sa Cubao. Lahat sila ang tingin sa kanya butas sa laman na parausan. Ni minsan walang tumrato sa kanya bilang isang mabining dilag na inaalayan ng pag-ibig.

Wala halos. Minsan meron din, yaong mga nauuto niya sa teks. Namumulot siya ng numero sa mga tabloid na Bulgar, Bomba at Tiktik… sa mga bus at minsan sa listahan ng mga numero sa suki nyang e-load sa me palengke. Pero hanggang doon lang ang lahat. Walang naisulong na matatawag na magandang relasyong naganap. Wala na rin kasi siyang matatawag na pamilya. Maagang pumanaw ang kanyang mga magulang at ang pinaghabilinan sa kanya matandang dalagang tiyahin ay yumao rin matapos makipagbuno sa kanser. Nang maibenta nya ang mga kakarampot na ari-ariang naiwan nito, hinayaan na niyang maging puhunan ang angking kagandahan at kabataan upang itawid ang bawa’t isinumpang araw niya sa mundo.

Binahay na rin siya ni Ebo. Kaso, maliban sa pagiging parausan at kalakal na inilalako sa tabi ng TwinklePops; ginawa pa siya nitong alila. Sinubukan niya itong mahalin. Natatawa nga siya kapag naalala ang kanyang mga pagtatangkang palambutin ng pagmamahal ang katigasan ng bungo at panga ni Ebo dahil wala talagang pag-asa ang engot na bugaw na ‘yon. Wala siyang kakayahang maging tao… magkaroon ng kaluluwa o damdamin man lang. Halos pareho rin kasi ang naging buhay nila. Kaya pera-pera na lang.

Pagpatak ng alas otso ng gabi. Gumayak na siya. Naligo. Nagbihis. Nagpabango. Nang biglang humuni ang selpon nya . Mensahe ni Ebo.

‘Hnda m srli m kano’

Napangiti siya. Bagong parukyano. Gagawin niya ang lahat ngayong gabi upang maaliw at mabighani ang sino mang kanong ito. Papaikutin niya ang kiliti nito habang ihihimpil ang orasan at nang mapigtal ang ano mang agam-agam ng panahon na ipagkait pa sa kanya ang swerteng matangay sa kung saang mundong walang nakakakilala sa kanya. Isang mundong palaging may bagong umaga at pag-asa kahit pa itakwil na niya ang pagiging isang puta.

30.4.09

araw sa tag-ulan

sobrang ulan na ito sa kalagitnaan ng tag-araw. bahagya pang napawi ang halumigmig na hatid ng nakaraang pasko, eh, lintik at biglang lumulob muli ang sambayanan sa baha! mas malala pa. kaya naman, pagkapananghalian ayun at katalamitan ko radyo na nakagawiang umuyayi sa akin tungo sa isang mahimbing na siesta. lagi akong nakatutok sa SUPER RADIO DZBB tuwing ala-una dahil masigasig ang boses na aking naririnig sa kanyang gawaing pagtulong sa mga may mga hinaing at mga nais may ipaabot na katiwalian. buo at macho ang boses ni gani oro na siyang host ng ORO MISMO. sa halos ata mahigit anim na buwan ng aking pakikinig parang pakiramdam ko ay may relasyon na kami! ilusyon! sa dami ng kanyang mga nairaos mula sa kanilang mga problema, parang gusto ko na rin minsang dumulog sa kanya pero parang hindi VALID ang mga nais kong pakialaman niya!

at heto na nga kanina, biglang nawala ang aking antok nang mailahad ang bitbit na suliranin ng isang ale mula mandaluyong. aniya, nais niyang makipagtulungan sa bureau of immigration para maiuwi sa norway ang isang national na kasalukuyang nasa kanyang pagkandili. ayon sa kanyang salaysay, natagpuan niya ang 43 años na norwegian na pakalat-kalat sa luneta. nanlilimahid at nagpapalimos noong isang buwan. sinaniban raw siya ng awa at inuwi sa kanila at inalagaan. nagawa niya ito sa gitna ng kanyang pagsasaayos naman ng sariling papeles upang mamasukan sa bahrain. nagawa rin niya ito kahit na maliit lang ang kanyang bahay kasama ang asawa at mga anak. GELMA ang pangalan ng ale at nagkusa siyang makipagtulungan na sa norwegian embassy at sa mga magulang (na nasa norway at hindi masundo ang anak dahil sa katandaan; pero nagpadala na ng perang pambili ng tiket) ng kanyang inampon. sa kanyang deskripsyon sa banyaga, parang nagkatrauma ito at mayroong nervous breakdown dahil takot raw ito sa tao at sa kanya lang nagtitiwala. kailangan lang niyang dumulog kay Gani upang maitulay siya sa immigration office at dumaan sa tamang proseso na mapauwi ang kawawang foreigner.

namangha si gani sampu ng opisyal ng immigration sa kagandahan ng loob ni aling Gelma, napaiyak naman ako dahil sa pagkabusilak ng kanyang puso na bigyan ng puwang ang isang taong naligaw at napariwara sa kanyang bayan... biglang bigla parang umaraw sa maulan kong hapon...

malamang sa darating na mga araw mafifeature ang kwento ni aling Gelma sa mga news at public affairs show ng GMA, at seguro mas magkaroon ng lawak ang laman ng kwentong aking inilahad.

26.4.09

PLEASANT VILLAGE (LOS BAñOS LAGUNA) ELECTS ENVIRONMENTAL TERRORISTs AS PRESIDENT & VICE PRESIDENT!





ITO ay isa sa mga kaganapang lubhang nakababahala. kahit na it ay isang pangyayari sa isang malayo at pangkaraniwang subdivision sa laguna. ang pleasant village ay minsang naging isang katangi-tanging lugar kung saan maraming mga edukadong tao ang naninirahan. mga propesor sa karatig na UPLB, mga technocrats sa IRRI at iba pa. nitong nakaraan eleksyon ng mga board members, inihalal nila sa dalawang pinakamataas na katungkulan ang dalawang maituturing na ENVIRONMENTAL TERRORISTS.

BAKIT naman? una, yaong VICE PRESIDENT ay naglagay ng manukan sa mismong bahay niya. okey lang yon kung mangilan-ngilan , ngunit, noong tumagal ay mistulang poultry na at nagpyesta ang mga bangaw sa gitna ng amoy nito. ito ay nangyari noong mga 1998, at kung hindi ko pinursiging tanggalin ito malamang may babuyan na rin siya. ang nakakatawa pa, nang inireklamo ko ito sa samahan, parang naramdaman ko na nais nilang konsintihin ko na lang? HELLO? EH kaso dinukomentaryo ko ito at naihinga na sa isang dating kasamahan sa brodkast sa isang network kung kaya nang sabihin ko na kung hindi nila tigilan ang kabalbalan iyon, tiyak sisikat sila ON NATIONAL TV. tinanggal naman, pero ang KAHUNGHANGAN ay nakatatak na.

ito namang PRESIDENT. ewan kung saan nagmana ng pagkaMORET. noong 2005, aba, biglang nagtayo ng TALYER sa harap ng kanyang bahay. noong una, akala ko'y simpleng pagkumpuni lamang. pero 'wag ka, maya-maya'y may tolda na at ilang sasakyan na ang nakapila. syempre, akala ko matinong matandang dalaga ang damuho eh di hinayaan ko na muna. aba naman, heto na po at nagpipintura na sila, syempre amoy kemikal na ang paligid! at di naglaon may mga TRAK nang nakaparada para pansinin! tinawagan ko sila at sinabing parang dapat nilang tanggalin ang ganung kalakaran pero di nila ako pinansin. mistula nang talyer ang kalyeng dinadaanan ko! tineks ko ang LUKRING na presidente ng panahong iyon pero kinompronta pa ako ng makapal na mukha niya na para bang OK lang ang ganun! sa inis ko, binato ko sila ng mga bote, sa isip ko, ABA KUNG BABUYAN LANG NG KAPALIGIRAN , SALI NA RIN AKO DIYAN. tinawag nila ang barangay captain na wala namang nagawa kundi sang-ayunan ako sa aking reklamo. aba , makapal din ang mukha ng matandang dalaga (na kung UMASTA ay parang lalakeng baduy) at kinompronta pa ako! THE NERVE. may death threats pa ang GAGA! ewan ko kung alam niyang naidokumentaryo ko rin ang kanyang KAISTUPIDAHAN at puede kong iYOUTUBE anytime na asarin ako muli para makita ng buong mundo ang kanyang malabakulaw na hitsura habang bumubula ang bibig at ipinangangatuwiran ang KABALAHURAAN SA KAPALIGIRAN!

sa lahat ng ayaw ko, MGA TAONG BINABALAHURA ANG KAPALIGIRAN... dapat SINASARILI ANG KABABUYAN... kung anumang KAWALANGHIYAANG gawain, sana gawin ito sa LOOB NG SARILING BAHAY at dapat hindi NAGKAKALAT NG MASANSANG NA AMOY! pweh!

29.3.09

CASING

sobrang init. kaya naman pag nagdyip ka sa katanghaliang tapat tiyak na aantukin ka at gusto mong humilata sa lilim ng mga antigong puno sa baseball field. bahagya kong napansin ang isang ale nang sabay kaming iluwa ng arko sa animal husbandry. medyo payat, nakamey-ap at mukhang one-of-those na empleyada sa mga mall-mall-an sa tabi-tabi at karatig. pagkasakay namin sa dyip at pagkabayad, bigla niyang hinugot ang kanyang selpown , nag-dayal at maya-maya pa ay may kausap na. malagong ang boses niya , hindi bagay sa katawang hapit at enpernes , mala-callcenter agent magsalita. magkaharap kami sa upuan.

'hello, yaya?'

'hows my baby?'

'ahhh'

'naku, hwag! hwag mong pakainin ng icecream... sabihin mo... hello? hello?'

'o, baby? why did you make agaw the phone of yaya?'

'ahhh, no, you cannot eat icecream!'

'i said no!'

'you give back the phone to yaya!'

'now na!'

'hello, hello?'

eh sa puntong interesante na rin kaming iilang pasaherong makinig sa kanyang pagtatalak, biglang pumreno ang drayber sa may simbahan nang biglang may sumulpot na kotse sa harap niya. palibhasa'y nakakapit ako sa hawakan di ako masyadong napaigtad. tumalsik sa pagkabigla ang selpown ng ale na agad ko namang nasalo. mistulang gumuho ito sa aking pagkasapo. sobrang gaan. walang laman. casing lang palang iniskatsteyp! wasak. nawala ang antok ko...

2.3.09

marupok , mapusok , pokpok!

hindi ko na matandaan kung sino ang pinatungkulan ng tatlong magkatunog na salitang nagtatapos sa -ok, hindi okey ha kundi palasak na -ok. parang ang pinapahagingan ay isang aktor na diumano'y walang kasawa-sawa sa seks samantalang ipinagkakalat ng mga nakakangkangan niya na hindi naman kalakihan ang kanyang kuya. ang kuya niyang walang mata, walang ilong nasa tuktok ang bibig, ulo lang talaga. pero kapag sinambit... marupok... mapusok... pokpok... puede ring ihambing sa tatlong henerasyon ng di matighaw na kati.



kilalang-kilala sila sa aming lugar. matanda na ang lola, malamang lampas 70 na nguni't masigasig pa rin sa paghahanap ng makakasiping. buhay pa naman ang asawa niya pero mukhang hindi na sakop ng pagiging ulyanin ang pakipagtalik. ang anak naman ay makati pa sa aso, malingat lang ang kung sino, malamang may tangan na itong buto. hiwalay na sa asawa niya dahil garapalan kung dumiskarte ang bruha. kesehodang weyter o boy nila sa kanilang nabangkaroteng restoran hindi niya sinanto. tama na sanang matsismis ang mag-ina, pero nang mabalitaan naming pati na ang disiseis anyos na apo ay nakikipaglaplapan na rin sa kung sinu-sino, kung saan-saan; naalarma kami hindi dahil sa kahihinatnan nito pagdating ng panahon kundi sa katotohanang may pamilya na nga ng pokpok sa aming munting mundo.

ang sabi ng ilang kaibigan ng anak, sadya rawng namamana ang pagiging nymphomaniac, lalo na kung hayagang nakikita ng mga kapamilya ang kaaliwaswasan. sadya rawng nagiging normal na lang ang pagpaparaos sa kung sinong lalaking nasa paligid. malalim na katiwalian ito ng may katawan at nararapat siyang magpatingin sa isang psychiatrist kung nais niyang maibsan o mabigyan lunas ang ganitong gawi.

pero kung hindi rin lang naman nakakaabala sa kapwa at walang nadedehado; bakit pa natin pakialaman, diba? sapat nang alam natin kung kailan tayo mabubulag o mabibingi sa tuwing sinusumpong sila ng kati.

17.2.09

moon mamOn! moon mamOn!

tuwing kabilugan syempre ng buwan

hayun siya't di magkamayaw at parang sinisilaban

wala namang pumapansin pilit siyang nananalamin

at kahit paano ay may mag-aksayang maninimdim!



moon mamOn!

moon mamOn!



adik siya sa liwanag ng buwan

sabik sa puting silaw nito

walang init, walang laman

kaya naman ang tawag sa kanya

ay

moon mamOn!

moon mamOn!



walang lasa. walang tagik.

walang pag-asa, laging sabik.



moon mamOn!

12.2.09

isipin mong meron! meron! meron!

napapangiti ako sa sandwich spread ad sa tv, kahit walang palaman raw, isipin mong meron. maganda ang mensahe. nagbibigay ito ng malalim na pahatid sa mga kabataan. kahit na wala, isipin mong meron .

pag-gising mo sa umaga, wala palang tubig panghilamos at pangmumog ; isipin mong meron.

pagkumalam ang sikmura, at walang itong laman ; isipin mong meron.

pagdukot sa bulsa, butas na't walang barya ; isipin mong meron.

pagdampot sa selpon, magtetext ka sana, kaso wala nang load ; isipin mong meron.

pagdating ng valentines, maghapon kang mag-antay , wala man lang bumati sa'yo ; isipin mong meron!



ganyan ang takbo ng isip ng mga taong positibo... kahit wala, meron.

kaya lang mas maganda nga naman kung meron talaga!

meron kang talino, sipag at lakas ng loob na sikaping mawala ang wala at laging MERON!



pero sa ganang akin, kahit walang-wala ako, basta 'andyan SIYA, meron pa rin akong ngiti!



akala mo lang wala. pero meron, meron, meron (plak!)

10.2.09

YupYupTiPaPingPaPing

minsan kapag dinadalaw ka ng pagbagot at napagbabalingan ang sarili, huwag kang magugulat kung sa iyong pag-aninaw ay nasusuklam ka sa iyong kahunghangan. sadyang ganyan ang mga timawang buraot na sa hindi maipaliwanag na kadahilanan ay ipinaglihi sa bulok na tulya, tahong at halaan. kahit na nga labis nang umaalingasaw ay pikit-mata at kapal-mukhang sisinuhin ang anong inaano ano sa anumang katarantaduhan. pilit mang ibangon ang katiwaliang kinasasadlakan ay lantaran pa ring maaninag ang sakbibing kakulangan sa tamang pag-iisip ukol sa mga bagay-bagay na sadyang ipinamana ng isang lahing utal sa lirikong katuturan na pinagtatangkang hagilapin. harinawang sa hatinggabi ng iyong kamanhiran ay maibubulalas ang mga katagang:

YUPYUPTIPAPING

YUPYUPTIPAPING

YUPYUPTIPAPING

YUPYUPTIPAPING

YUPYUPTIPAPING*





... ulit-ulitin lang hanggang malagas ang iyong mga bulbol

at muling sumibol sa kung saan-saang bahagi

ng iyong karumaldumal na

kagagahan...





*mula sa isang 'shake,rattle&roll' series.

9.2.09

ayoko na. ayoko nang magmahal.

ayoko na . ayoko nang magmahal.



ngatal kong nasambit sa hangin habang humahangos papalayo sa'yo. pilit kong kinandado ang lagusan ng aking mga luha nguni't lalo itong nagpumiglas na dumanak sa nag-aapoy kong mga pisngi. hindi ko akalaing mararating natin ang ganitong pagkakataon kung saa'y kimi kong tatawirin ang unti-unting nasusunog na tulay na nag-uugnay sa atin. malalim na ang gabi subalit nagliliwanag ang kalangitan sa mga eksenang nagdaan; mga tikom na halakhak at impit na paghibik habang sa alaala'y sinusungkit natin ang lunggati.



ayoko na. ayoko nang magmahal.




bakit may kung anong sumisitsit sa damdaming pakawalan na kita. tuluyang isaboy sa kawalan ang pag-ibig na nadarama... sindihang parang kwitis at itudla sa buwan habang binubura ng iyong mga kasinungalingan ang nilatak ng kataksilang dapat ay ipinagkibitbalikat ko na lamang. bakit? bakit ako nagtatanong at bakit ayaw ko namang marinig ang anumang sagot? bakit?



ayoko na. ayoko nang magmahal.



kung hindi kahapon ano't ngayon pa? haya't tuloy pa rin ang aking pag-uusisa... ayoko na nga ba ... ngayon o kailan man? o ayoko na nga bang umibig sa iyo? nguni't sadyang marupok ang puso kong hinubog ng iyong halik... bingi at manhid ang damdaming inaaruga ng iyong mga haplos at mariing mga yakap magdamag... ayoko na nga bang talaga?



ayoko. ayokong tigilan ka!

11.1.09

bading nanggigil, nangagat!

Nasugatan ang ari ng isang mister matapos kagatin ng baklang kapitbahay na nanggigil nang magisnan ng biktima na nilalaro ang kanyang pagkalalaki sa loob ng kanilang bahay sa Minglanilla, Cebu kamakalawa ng gabi.
Sa ulat, idinulog umano ni Jose Bobby Labador, 27, sa pulisya ang gina­wang kahalayan sa kanya ni Erika Hakain, 27-anyos at may-asawa, para mabigyan ng leksyon ang huli.
Kasalukuyang nakapiit si Hakain sa Minglanilla Police Station dahil sa kasong acts of lasciviousness na posible umanong tumaas sa kasong rape.
Nagpapagamot naman si Labador sa Minglanilla District Hospital dahil sa tinamong sugat sa ari.
Sa salaysay ng biktima sa pulisya, mahimbing umano siyang natutulog sa kuwarto nilang mag-asawa nang magising na lamang siya na subu-subo ni Hakain ang kanyang ari.
Sa una, inakala umano ni Labador na ang kanyang misis ang gumagawa pero nagulantang na lamang siya nang ibukas ang kanyang mga mata at nakita ang kapitbahay na bakla ang lumalaro sa kanyang ari.
Sa galit ni Labador, inipit nito ng kanyang dalawang hita ang ulo ni Hakain. Gumanti naman si Hakain at kinagat ang ari ni Labador.
Sa tindi ng pagkaka­baon ng ngipin ng bakla ay dumugo ang ari ni Labador saka kumaripas ng takbo palabas sa kuwarto.
Ngunit iba naman ang bersyon ni Hakain sa pangyayari. Kagustuhan din umano ng nagrereklamong si Labador ang kanyang ginawa at hindi totoong pinasok at pinagsamantalahan niya ito.
Nanggigil lamang umano siya sa ari ni Labador kaya kinagat niya ito.
jb salarzon/abante tonite

9.1.09

humba lumba !

bagong taon na naman! ang daming pamahiing lumulutang sa mga usap-usapan. sobrang kilig naman ang iba at ayon raw sa kanilang kapalarang nakatatak sa mga bituin at hayop ay bongga raw, habang ang iba naman ay kimi at ayaw na lang pag-usapan for obvious reasons. sana naman maging masaya lang , okey na for me... kaya heto ang isang ulam na tiyak na magpapabata sa sino mang makakatikim dahil sa sarap nito! try nyo rin!

humba

sangkap:
1 pirasong pata, syempre tsinaptsap na
1/2 tasang suka
2 tasang tubig
1 kutsarang ginadgad na bawang
2 kutsarang pulang asukal
10 pirasong paminta, buo muna, tapos dinurog bago ilahok
1/4 tasang toyo
1 pirasong dahong laurel
2 kutsarang tausi
bulaklak ng saging

paano? ilagak sa kaldero ang lahat ng sangkap. pakuluan hanggang lumambot ang pata. ayusin sa lasa sa pamamagitan ng pagdagdag ng asin. puede ring depende sayo kung type mong maglagay o hindi ng bulaklak ng saging.

simple lang ang paraan ng pag-kuk nito at kung gamay mo na ang paraan may mga sariling diskarte ka nang maiisip para lalong ikasarap nito.

7.1.09

'alabang boys' ... 'alamang boys' na ngayon!


OA. 'yan ang tangi kong nasambit sa sarili habang pumainlanlang muli ang congressional hearing kung saan tampok ang usaping 'suhulan' sa diumano'y kasong kinasasangkutan ng tatlong tamoryok na tiga-ayala alabang na binansagang 'alabang boys'. sa totoo lang, mas masalimuot pa sa mga iskinita ng kung saang iskwateran ang itinatakbo ng isyung ito. marami na ang nadadamay at imbes na pagtuunan ang mismong tinutumbok na kasong droga ; napupunasan na rin ang maruming dingding nito ng suhulan at panlilinlang. nagsimula ang lahat nang umalma ang PDEA sa biglang pagbasura ng kaso sa piskalya ; ipinagdiinang totoo at malinaw sa mga ebidensyang kanilang nakuha mula kina brodett, joseph at tecson. mistula silang ambulant vendors sa dami ng bitbit nilang paninda. idagdag pa ang pagkukusang loob ng kanilang defense attorney na magdraft ng release order para sa justice department! ayan pa at nag-anyong lumpia ang kamag-anak ng mga brodett at sumawsaw habang bumubula ang bibig laban sa isinasakdal nilang kadugo. heto't pumapel pa si johnny 'toning' midnight joseph at parang nagpapatawa na 'social user' lang daw ang anak niya ; hindi nya ata alam na ang 'social user' ay ang tawag sa mga shalahang adik. puntos klaros, natapos ang maghapon na walang kapaliwanagang naganap upang kahit papaano'y mabigyan ng laya ang sanlaksang katangahan ng tinawag na committee hearing. tinusta pa mandin ang mga PDEA officers na naghihimutok na malamang mauwi sa wala ang operasyong kanilang isinagawa laban sa mga pusakal na tulak sa bansa. dapat kayang isama na rin si dating pangulong cory aquino sa usapin? bakit hindi, noong kanyang rehimen, hinayaan niyang dumanak ang droga... isang kawalang malasakit sa pamamahala at maari na rin siyang tawaging the 'accidental drug duchess' of the philippines! huh? mukhang inaalat na ang alabang boys, puede na silang tawaging 'alamang boys! huh, uli?